اتمن

آتَم ( معادل آدم به زبان سومری ) در اصل و ریشه به زبان فارسی ماقبل اوستائی به معنای زیر بوده : تَم آسمانی. تم در زبان فارسی قدیم و امروز به معنای گرد و غبار و یا مه و بخار می باشد. این کلمه بعدا به زبان سانسکریت راه یافته و به شکل های مفرد و جمع آتمِ و آتمان ( Atem و Atman ) تحول یافته و به معنای خود و روان جاودانه تعریف و تفسیر گردیده. دموکریت آتم فارسی را اقتباس نموده و ذرات تشکیل دهنده آن بخار را اتُم ( Atom ) نامیده. از دیدگاه هندوان آتِم علاوه بر روان به معنای نوسان دَم و بازدَم یا تنفس هم می باشد و هر روانی چه نباتی چه حیوانی چه انسانی ذره ایست از آتمان یا روان کل برهمان کیهانی. کلمه آتمان هندوان از لحاظ لفظ و بیان تقریبا شبیه به کلمه فارسی آسمان می باشد. بهر حال در آئین های هندوان و بودائیان باستان کلمات روح و جان کاربرد نداشته اند بلکه روان. در این زمینه شاید مفید و ثمر بخش باشد بدانیم که خردمندان گم نام هندوی ماقبل وداها و اُپانیشادهای نوشتاری یعنی کاشفین چرخه تولد و مرگ و آفرینندگان سمبل سواستیکا نتوانسته اند این حقیقت را هم کشف کنند که پدیده طبیعی و واقعی به شکل 《تولد - زندگی - مرگ》تنها و منزوی نمی باشد بلکه در پیوند گُسست ناپذیر با پدیده دیگریست که بخش اعظم آن با حواس پنجگانه و تجربه غیر قابل دریافت و درک می باشد به شکل 《مرگ - زندگی - تولد 》. مسیر حرکت این دو پدیده که همیشه توسط لحظه جاودانه حال طی میشود، از دو قوس یا کمان یکی بسیار کوتاه و دیگری بسیار بلند و به شکل یک دایره از پیش تعیین و ترسیم گردیده است. درست بهمین علت و دلیل یعنی عدم توانائی فهمانی و عقلانی در کشف پدیده دوم ، برای شرح و توضیح چگونگی حرکت دایره وار چرخه تولد و مرگ ( یا چگونگی جاودانه بودن عشق و زندگی انسانی منجمله نباتی و حیوانی ) به راه و روش تناسخ یا گردش روان روی آورده اند.
... [مشاهده متن کامل]

اتمان به معنی انسان کامل، نمیدونم چرا ثبت احوال قبول نمیکنه

آتمن Atmen - روح فنا ناپذیر بشر. خود الهی که در هر شخص حضور دارد. با آغاز روند مراقبه، آتمن در ابتدا در شکل سکون، صلح و سکوت درونی تجربه شده و بعدها در اَشکال سُرور وجد آمیز و عشق الهی برون ریزی می کند.