اَتْلی، کِلِمِنت (۱۸۸۳ـ۱۹۶۷)(Attlee, Clement)
اَتْلی، کِلِمِنت
(ارل اوّل اتلی۱). سیاستمدار انگلیسی از حزب کارگر. در دولت ائتلافی جنگ جهانی دوم از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ وزیر مشاور ارشد۲، در فاصلۀ ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ وزیر مستعمرات۳، و از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ رئیس مجلس اعیان۴ بود. از ۱۹۴۲ معاونت نخست وزیر را نیز بر عهده داشت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۱ در مقام نخست وزیر برنامه های گسترده ای در زمینۀ ملی سازی و نظام نوین تأمین اجتماعی به اجرا درآورد. در دانشگاه آکسفورد درس خواند و در فاصلۀ ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ به حرفۀ وکالت مشغول بود. مشارکت در مددکاری اجتماعی در ایست اِند۵ لندن و همکاری در اصلاح قانون فقرا۶، او را به فردی سوسیالیست تبدیل کرد. به انجمن فابیان۷ و حزب مستقل کارگر۸ ملحق شد (۱۹۰۸) و در مقام مدرس در رشتۀ علوم اجتماعی، در دانشکدۀ اقتصاد۹ به تدریس پرداخت (۱۹۱۳). پس از خدمت در ارتش درخلال جنگ جهانی اول از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۰ شهردار ناحیه استپنی۱۰ در شرق لندن شد. از ۱۹۲۲ تا ۱۹۵۰ نمایندۀ حزب کارگر در مجلس عوام از شهر لایم هاوس۱۱ بود و از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ به نمایندگی از والتم استو۱۲ در پارلمان حضور داشت. در اولین کابینۀ حزب کارگر در ۱۹۲۴، اتلی معاونت وزارت جنگ را برعهده داشت و در کابینۀ دوّم از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ وزیر مشاور۱۳ و رئیس کل اداره پست بود. در ۱۹۳۵ رهبری حزب مخالف را به دست گرفت و در ژوئیۀ ۱۹۴۵ پس از پیروزی نظرگیر حزب کارگر در انتخابات، نخست وزیر انگلستان شد. دولت کارگری در ۱۹۵۰ با اکثریت به مراتب کمتری بار دیگر قدرت را به دست گرفت و در ۱۹۵۱ با شکست روبه رو شد. اتلی در ۱۹۵۵، هنگام بازنشستگی از سمت رهبری حزب مخالف، لقب ارل اوّل را دریافت کرد.
اَتْلی، کِلِمِنت
(ارل اوّل اتلی۱). سیاستمدار انگلیسی از حزب کارگر. در دولت ائتلافی جنگ جهانی دوم از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ وزیر مشاور ارشد۲، در فاصلۀ ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ وزیر مستعمرات۳، و از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ رئیس مجلس اعیان۴ بود. از ۱۹۴۲ معاونت نخست وزیر را نیز بر عهده داشت. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۱ در مقام نخست وزیر برنامه های گسترده ای در زمینۀ ملی سازی و نظام نوین تأمین اجتماعی به اجرا درآورد. در دانشگاه آکسفورد درس خواند و در فاصلۀ ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۹ به حرفۀ وکالت مشغول بود. مشارکت در مددکاری اجتماعی در ایست اِند۵ لندن و همکاری در اصلاح قانون فقرا۶، او را به فردی سوسیالیست تبدیل کرد. به انجمن فابیان۷ و حزب مستقل کارگر۸ ملحق شد (۱۹۰۸) و در مقام مدرس در رشتۀ علوم اجتماعی، در دانشکدۀ اقتصاد۹ به تدریس پرداخت (۱۹۱۳). پس از خدمت در ارتش درخلال جنگ جهانی اول از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۰ شهردار ناحیه استپنی۱۰ در شرق لندن شد. از ۱۹۲۲ تا ۱۹۵۰ نمایندۀ حزب کارگر در مجلس عوام از شهر لایم هاوس۱۱ بود و از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ به نمایندگی از والتم استو۱۲ در پارلمان حضور داشت. در اولین کابینۀ حزب کارگر در ۱۹۲۴، اتلی معاونت وزارت جنگ را برعهده داشت و در کابینۀ دوّم از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ وزیر مشاور۱۳ و رئیس کل اداره پست بود. در ۱۹۳۵ رهبری حزب مخالف را به دست گرفت و در ژوئیۀ ۱۹۴۵ پس از پیروزی نظرگیر حزب کارگر در انتخابات، نخست وزیر انگلستان شد. دولت کارگری در ۱۹۵۰ با اکثریت به مراتب کمتری بار دیگر قدرت را به دست گرفت و در ۱۹۵۱ با شکست روبه رو شد. اتلی در ۱۹۵۵، هنگام بازنشستگی از سمت رهبری حزب مخالف، لقب ارل اوّل را دریافت کرد.
wikijoo: اتلی،_کلمنت_(۱۸۸۳ـ۱۹۶۷)