اتلاف وقت

[ویکی فقه] عوامل اتلاف زمان، مواردی است که می توان با شناخت آنها از تلف شدن وقت جلوگیری کرد. اهمیت زمان و عمر بر هیچ خردمندی پوشیده نیست، به طوری که هیچ انسان موفقی را در عالم نمی توان یافت که توفیق خود را مرهون بهره وری درست از عمر خود نداند.
اهمیت زمان و عمر بر هیچ خردمندی پوشیده نیست، به طوری که هیچ انسان موفقی را در عالم نمی توان یافت که توفیق خود را مرهون بهره وری درست از عمر خود نداند. امام حسین (علیه السّلام) می فرماید: «زیانکار کسی است که لحظه، لحظه عمرش را از دست بدهد» ریشه اصلی اتلاف زمان در خصلت های فردی ما نهفته است، که باید علل و عوامل آن را شناخت و برای درمان آنها گام های مؤثری برداشت.
عوامل اتلاف زمان
برخی از علل و عوامل اتلاف زمان و درمان آنها عبارتند از:
← بی فکری و بی برنامگی
۱- اسلامی، سعید؛ مدیریت کاربردی وقت.بی جا، بی تا، ۱۳۷۳.۲- بلس، ادوانس؛ روان شناسی تنبلی.ترجمه: مهدی قراچه داغی، تهران: نشر دایره، ۱۳۷۹.۳- معاونت تربیتی ـ فرهنگی مؤسسه امام خمینی (رحمة الله علیه)، مدیریت برنامه ریزی و زمان، قم: مرکز انتشارات، ۱۳۸۵.۴- چایمن، الودون، نگرش مثبت و نحوه بهبود آن.ترجمه: غلامعلی سرمد، تهران: مرکز آموزش بانکداری، ۱۳۶۸.۵- حقیقی، محمد علی؛ الگویی برای تنظیم وقت مدیریت.تهران؛ نشر عالم، ۱۳۷۷.۶- لی ورت، لوار؛ مدیریت زمان.ترجمه تالیف: غلامرضا خاکی، تهران: سازمان بهره وری، ۱۳۷۵.۷- مکنزی، الک؛ مدیریت بهره وری از زمان.ترجمه: محمد رضا رضاپور، تهران: معارف ۱۳۷۴.