اتل دی الن ( Ethel D. Allen ) ( زاده ۸ می ۱۹۲۹ – درگذشت ۱۶ دسامبر ۱۹۸۱ ) ، سیاستمدار و پزشک آفریقایی - آمریکایی از حزب جمهوری خواه بود که به مدت ۱۰ ماه از ژانویه تا اکتبر ۱۹۷۹، به عنوان وزیر رفاه عمومی پنسیلوانیا در زمان فرماندار، دیک تورنبورگ، خدمت کرد. قبل از خدمت در کابینهٔ ایالتی، الن از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۹، یکی از اعضای شورای شهر فیلادلفیا بود که نمایندهٔ دو ناحیهٔ ۵ و منطقهٔ بزرگ بود.
... [مشاهده متن کامل]
الن در فیلادلفیا، پنسیلوانیا به دنیا آمد. او در کالج ایالتی ویرجینیای غربی، در رشته شیمی و زیست شناسی و کمی هم ریاضیات، تحصیل کرد و در ۱۹۶۳ دکترای خود را در رشته استخوان درمانی از کالج پزشکی استخوان درمانی فیلادلفیا گرفت. در حالی که والدین او در سیاست محلی دموکرات ها فعال بودند، الن سرانجام به یک داوطلب جمهوری خواه تبدیل شد و برای کمپین های مختلف از جمله کمپین دوایت آیزنهاور در ۱۹۵۲، کار کرد. او به شوخی خود را به عنوان یک «بی اف آر؛ یک سیاه پوست، جمهوری خواه زن، موجودی نادر به اندازهٔ یک فیل سیاه و به همان اندازه باهوش» توصیف می کرد.
بنابر توصیف خودش، الن به عنوان یک «متخصص محله یهودی نشین» در شرایط سخت و اغلب خطرناک در برخی از فقیرترین محله های فیلادلفیا کار می کرد. در یک مورد، او فریب یک تماس دروغین را خورد، وارد خانه ای شد و خود را هدف سرقت دید. چهار مرد به امید اینکه از کیف پزشکی او دارو خارج کنند، او را محاصره کرده بودند. اما او پس از به دست گرفتن اسلحه - اش و فرار سارقان احتمالی، جان سالم به در برد.
الن به این نتیجه رسید که بهترین راه برای او در راه مبارزه با جنایتی که او به عنوان یک پزشک شاغل مشاهده می کرد، مشارکت بیشتر در سیاست است. وی در ۱۹۷۱ برای شورای شهر فیلادلفیا نامزد شد. در آن سال، او با اجرای یک سری مناظره های قوی، توماس مکینتاش، عضو شورای دموکرات آن زمان از ناحیه پنجم را برکنار کرد. با انتخاب او، وی اولین زن آفریقایی آمریکایی بود که در شورای شهر مشغول به کار شد. الن در طول تصدی خود، از قوانینی حمایت کرد که منجر به ایجاد کمیسیون جوانان فیلادلفیا برای کمک به حل مشکلی به نام گروه های خلافکار شهری شد.
در ۱۹۷۵، الن تصمیم گرفت که دوباره برای عضویت در شورا انتخاب شود. اما این بار برای یکی از کرسی های بزرگ شورا، نامزد شد. او یکی از دو کرسی نفرات رزرو برای غیرعضو اکثریت حزب دموکرات را به دست آورد که بعدها کرسی خالی شده توسط تام فوگلیتا که نامزد این حزب برای شهردار در انتخابات آن سال بود را تصاحب کرد. در زمان عضویت در شورا، الن به عنوان یک سیاستمدار سرسخت و صریح شناخته می شد که اغلب با شهردار، فرانک ریزو و رئیس شورا، جورج شوارتز درگیر بود. با رشد حضور محلی او، حضور ملی او نیز افزایش یافت. الن در مجمع ملی جمهوری خواهان در ۱۹۷۶، سخنرانی دوم را در حمایت از نامزدی رئیس جمهور، جرالد فورد انجام داد.
... [مشاهده متن کامل]
الن در فیلادلفیا، پنسیلوانیا به دنیا آمد. او در کالج ایالتی ویرجینیای غربی، در رشته شیمی و زیست شناسی و کمی هم ریاضیات، تحصیل کرد و در ۱۹۶۳ دکترای خود را در رشته استخوان درمانی از کالج پزشکی استخوان درمانی فیلادلفیا گرفت. در حالی که والدین او در سیاست محلی دموکرات ها فعال بودند، الن سرانجام به یک داوطلب جمهوری خواه تبدیل شد و برای کمپین های مختلف از جمله کمپین دوایت آیزنهاور در ۱۹۵۲، کار کرد. او به شوخی خود را به عنوان یک «بی اف آر؛ یک سیاه پوست، جمهوری خواه زن، موجودی نادر به اندازهٔ یک فیل سیاه و به همان اندازه باهوش» توصیف می کرد.
بنابر توصیف خودش، الن به عنوان یک «متخصص محله یهودی نشین» در شرایط سخت و اغلب خطرناک در برخی از فقیرترین محله های فیلادلفیا کار می کرد. در یک مورد، او فریب یک تماس دروغین را خورد، وارد خانه ای شد و خود را هدف سرقت دید. چهار مرد به امید اینکه از کیف پزشکی او دارو خارج کنند، او را محاصره کرده بودند. اما او پس از به دست گرفتن اسلحه - اش و فرار سارقان احتمالی، جان سالم به در برد.
الن به این نتیجه رسید که بهترین راه برای او در راه مبارزه با جنایتی که او به عنوان یک پزشک شاغل مشاهده می کرد، مشارکت بیشتر در سیاست است. وی در ۱۹۷۱ برای شورای شهر فیلادلفیا نامزد شد. در آن سال، او با اجرای یک سری مناظره های قوی، توماس مکینتاش، عضو شورای دموکرات آن زمان از ناحیه پنجم را برکنار کرد. با انتخاب او، وی اولین زن آفریقایی آمریکایی بود که در شورای شهر مشغول به کار شد. الن در طول تصدی خود، از قوانینی حمایت کرد که منجر به ایجاد کمیسیون جوانان فیلادلفیا برای کمک به حل مشکلی به نام گروه های خلافکار شهری شد.
در ۱۹۷۵، الن تصمیم گرفت که دوباره برای عضویت در شورا انتخاب شود. اما این بار برای یکی از کرسی های بزرگ شورا، نامزد شد. او یکی از دو کرسی نفرات رزرو برای غیرعضو اکثریت حزب دموکرات را به دست آورد که بعدها کرسی خالی شده توسط تام فوگلیتا که نامزد این حزب برای شهردار در انتخابات آن سال بود را تصاحب کرد. در زمان عضویت در شورا، الن به عنوان یک سیاستمدار سرسخت و صریح شناخته می شد که اغلب با شهردار، فرانک ریزو و رئیس شورا، جورج شوارتز درگیر بود. با رشد حضور محلی او، حضور ملی او نیز افزایش یافت. الن در مجمع ملی جمهوری خواهان در ۱۹۷۶، سخنرانی دوم را در حمایت از نامزدی رئیس جمهور، جرالد فورد انجام داد.
