اتل بندی

دانشنامه عمومی

آتل بندی. آتِل بندی نوعی روش موقت در مواقع اورژانس جهت ثابت نمودن عضو صدمه دیده است. با توجه به اینکه در مواردی مانند شکستگی استخوان، دررفتگی یا ضرب دیدگی، حرکت عضو آسیب دیده موجب افزایش احتمالی آسیب ها می گردد بی حرکت نمودن آن ضروری است. در بیمارستان برای بیحرکت نمودن اغلب از روش گچ گیری یا جراحی و تثبیت قطعات شکسته استخوان با گذاشتن فیکساتور ( پلاتین ) استفاده می کنند ولی در موارد فوریت های پزشکی می توان با قراردادن دو جسم ثابت مانند دوقطعه چوب یا لوازم مشابه در اطراف بافت آسیب دیده و پیچیدن باند یا پارچه به دور آن اینکار را انجام داد. به این روش آتل بندی می گویند.
انواع آتِل عبارتند از: آتل خشک ( مثل یک تکه چوب یا صفحه فلزی ) ، آتل نرم مثل بالش یا ملحفه چندلا شده، آتل کششی و آتل بادی یا پلاستیکی ( از بازوبند فشارسنج یا لباس ضد شوک بادی و وسایل شبیه آن نیز می توان به عنوان آتل بادی استفاده کرد )
ابتدا زخم های باز را پانسمان کنید و بعد آتل بندی کنید.
آتل باید به قدر کفایت بلند باشد که نه تنها عضو شکسته، بلکه مفاصلی را که در بالا و پایینِ شکستگی قرار دارند نیز بی حرکت کند.
در صورت وجود آتل های فلزیِ پیش ساخته، که برای هر عضوی مخصوص ساخته شده، از آنها استفاده می کنیم. در غیر این صورت از وسایل موجود استفاده می کنیم. قبل و بعد از آتل بندی، نبض عضوِ شکسته بررسی شود تا اگر در طی آتل بندی مسیر گردش خون بسته شده، مشخص گردد.
عکس آتل بندی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس