اتصال دهنده

اِتِّصال دهنده (Connector)
(یا: کانکتور) ۱.در اصطلاح سخت افزاری، قطعه ای که برای پیوندزدن کابل۱ها با یکدیگر یا متصل کردن یک کابل به یک وسیله، مورد استفاده قرار می گیرد (به طور مثال، از کانکتور RS-۲۳۲-C برای متصل کردن کابل یک مودم۲ به یک رایانه استفاده می شود). کانکتورها، اکثراً در دو نوع تولید می شوند: نر و ماده. در یک کانکتور نر، یک یا چند پین به سمت بیرون کانکتور امتداد یافته اند و در یک کانکتور ماده، یک یا چند حفره (سوکت یا jack) برای پذیرش پین های کانکتور تعبیه شده است. ۲. در اصطلاح برنامه نویسی، یک علامت دایره ای شکل است که در فلوچارت۳ها مورد استفاده قرار می گیرد و منظور از آن خاتمه بخشی از فلوچارت در یک صفحه و ادامه آن در صفحه دیگر است.