اتصال داشتن

فرهنگ فارسی

( مصدر ) پیوند داشتن مربوط بودن .

پیشنهاد کاربران

درود کاربر سامانِ گرامی.
من به تازگی پیامِ شما را دیدم. درباره یِ ریشه یِ این واژه، هنگامیکه سالِ گذشته رویِ " آفتن" کندوکاو میکردم، آگاهی هایِ اندکی به دست آوردم که همان را نیز در زیرواژه یِ " پنافتن" یا " پنامیدن" پیشکشِ شما دوستِ گرامی خواهم کرد. چگونگیِ پی بردن به این واژه را در همانجا بازگو خواهم کرد؛ولی چیزهایی اندرمیان است که هنوز برای من کمتر شناخته شده است؛پس اگر در آن پیام کمی و کاستی بود، برمن ببخشایید. تا چند روز آینده آن را می نویسم و هر جا پرسشی بود، همان جا پی نویسید.
...
[مشاهده متن کامل]

پس تا آن زمان، بدرود.

درود بر شما اقای فرتاش
من پرسش زیر را در ابادیس مطرح کردم ولی پاسخ روشنی نگرفتم. با توجه به اینکه شما ریشه یابی می کنید ایا میدانید ریشه واژه ( پنامیدن یا پنافتن ) در زبان فارسی چیست؟و به چه معناست؟ تکواژهای ( پنامیدن یا پنافتن ) ؟
...
[مشاهده متن کامل]

هرجا گشتم چیز زیادی پیدا نکردم الا همان چیزی که دهخدا گفت. سپاس

پیشنهادِ واژه:" اَفیوختن، اَفدوختن" به جایِ واژگانِ " متصل کردن، وصل کردن، اتصال دادن"
پیشنهادِ شماره یِ 1:
" اَفیوختن" با بُنِ کُنونیِ " اَفیوز" از زبانِ پارسیِ میانه، دارایِ پیشوندِ " اَف" و کارواژه یِ " یوختن" است. " یوختن" به چمِ " ( به هم ) بستن" می باشد که دارایِ ریشه یِ اوستایی است و با واژگانِ " یوغ، یوغیدن" همریشه است.
...
[مشاهده متن کامل]

پیشوندِ " اَف" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " ad" در زبانِ لاتین و پیشوندِ " zu" در زبانِ آلمانی دارد که عملگری برایِ نشان دادنِ " به، به سوی" می باشد. شما می توانید این پیشوند را به روشنی در کارواژه یِ " اَفزودن= اَف. زودن" نیز ببینید. ( برایِ آگاهیِ بیشتر درباره یِ این پیشوند به ستونِ 87 و 88 از نبیگِ " فرهنگنامه زبانِ ایرانیِ کهن" نوشته یِ " کریستین بارتولومه" یا به پیامِ اینجانب در زیرواژه یِ " اَف" از همین تارنما مراجعه بفرمایید. )
پیشنهادِ شماره 2:
" اَفدوختن" با بُنِ کُنونیِ " اَفدوز" برآمده از کارواژه یِ " دوختن" به همراهِ پیشوندِ " اَف" است. ( این واژه پیشنهادِ نویسنده یِ پیام می باشد. )
. . . . . . . . . . . . . . .
اتصال دادن، متصل کردن، وصل کردن = اَفیوختن، اَفدوختن
اتصال داشتن = اَفیوزِش داشتن، اَفدوزِش داشتن
متصل شدن = اَفیوخته شدن، اَفدوخته شدن
. . . . . . . . . . . . . .
نکته: در زبانِ پارسی بهترین پیشوند برایِ اتصالِ چیزی " به" چیزِ دیگر / متصل کردنِ چیزی " به" چیزِ دیگر، بکارگیریِ پیشوندِ " اَف" می باشد.

بپرس