فرایند اتصال از طریق فاز مایع گذرا ( ( Transient Liquid Phase ( TLP ) یک راه منحصر به فرد برای پیوستن به مواد با استحکام تسلیم بالا و شکل پذیر ارائه می دهد. [ ۱]
فرایند اتصال فاز مایع گذرا ترکیبی از فرایندهای اتصال نفوذی و لحیم کاری سخت می باشند، بطوریکه در این فرایند فصل مشترک بین دو قطعه به وسیله یک مذاب ایجاد می شود، اما در نهایت اتصالی شبیه اتصال نفوذی ایجاد می گردد.
در فرایند TLP، یک لایه واسط با نقطه ذوب پایین تر از اجزای متصل شونده در بین دو قطعه قرار می گیرد. لایه واسط به طور معمول، آلیاژی یوتکتویید از فلز پایه است که دارای عناصر کاهنده نقطه ذوب مانند B , Si و P است. پس از قرار دادن لایه واسط در بین دو قطعه ای که باید به هم متصل شوند مجموعه را تا دمای اتصال که معمولاً کمی بالاتر از نقطه ذوب لایه واسط است در کوره خلأ یا اتمسفر محافظ آرگون حرارت می دهند. با رسیدن دمای کوره به دمای اتصال، لایه واسط ذوب می شود. با نگهداری قطعات در این دما، عناصر آلیاژی بین مذاب و فلز پایه نفوذ می کنند و موجب تغییر در ترکیب شیمیایی محل اتصال می شوند. با این تغییر درترکیب شیمیایی دمای انجماد مذاب افزایش و مذاب به صورت هم دما ( ایزوترم ) منجمد می شود. اتصال ایجاد شده از نظر ترکیب شیمیایی و ریزساختار نزدیک به فلز پایه است. برای همگن شدن ساختار اتصال نیز، معمولاً قطعات متصل شده را به مدتی طولانی تر در دمای اتصال یا زمانی کوتاه تر در دماهای بالاتر نگهداری می کنند. [ ۲] [ ۳]
این فرایند، فرآیندی است که سادگی فرآیندهای معمول بریزینگ را با کارایی بالای جوشکاری نفوذی ترکیب کرده است که نتیجه آن، اتصالی عالی با خواصی بسیار مشابه فلز پایه است.
این فرایند نسبتاً گران بیشتر برای اتصال سوپر آلیاژها و مواردی که روش های دیگر اتصال قابل کاربرد نیستند مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از این فرایند برای اتصال تک بلورها بایگانی شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine بدون ایجاد مرز دانه هم امکان پذیر است.
اتصال فاز مایع گذرا، فرآیندی است که برای اتصال بسیاری از سیستم های فلزی و سرامیکی که قادر به اتصال دهی به کمک روش های معمول جوشکاری ذوبی نیستند، به کار برده شده است. در این فرایند، اتصالاتی با یک پروفیل ترکیب شیمیایی یکنواخت ایجاد می شود. این تکنیک، برای کاربردهای گوناگونی به کار رفته است: از تولید و تعمیر توربین های گازی در صنایع هوافضا گرفته تا نیروگاه های هسته ای و تا اتصال خطوط مدار در صنعت میکروالکترونیک. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرایند اتصال فاز مایع گذرا ترکیبی از فرایندهای اتصال نفوذی و لحیم کاری سخت می باشند، بطوریکه در این فرایند فصل مشترک بین دو قطعه به وسیله یک مذاب ایجاد می شود، اما در نهایت اتصالی شبیه اتصال نفوذی ایجاد می گردد.
در فرایند TLP، یک لایه واسط با نقطه ذوب پایین تر از اجزای متصل شونده در بین دو قطعه قرار می گیرد. لایه واسط به طور معمول، آلیاژی یوتکتویید از فلز پایه است که دارای عناصر کاهنده نقطه ذوب مانند B , Si و P است. پس از قرار دادن لایه واسط در بین دو قطعه ای که باید به هم متصل شوند مجموعه را تا دمای اتصال که معمولاً کمی بالاتر از نقطه ذوب لایه واسط است در کوره خلأ یا اتمسفر محافظ آرگون حرارت می دهند. با رسیدن دمای کوره به دمای اتصال، لایه واسط ذوب می شود. با نگهداری قطعات در این دما، عناصر آلیاژی بین مذاب و فلز پایه نفوذ می کنند و موجب تغییر در ترکیب شیمیایی محل اتصال می شوند. با این تغییر درترکیب شیمیایی دمای انجماد مذاب افزایش و مذاب به صورت هم دما ( ایزوترم ) منجمد می شود. اتصال ایجاد شده از نظر ترکیب شیمیایی و ریزساختار نزدیک به فلز پایه است. برای همگن شدن ساختار اتصال نیز، معمولاً قطعات متصل شده را به مدتی طولانی تر در دمای اتصال یا زمانی کوتاه تر در دماهای بالاتر نگهداری می کنند. [ ۲] [ ۳]
این فرایند، فرآیندی است که سادگی فرآیندهای معمول بریزینگ را با کارایی بالای جوشکاری نفوذی ترکیب کرده است که نتیجه آن، اتصالی عالی با خواصی بسیار مشابه فلز پایه است.
این فرایند نسبتاً گران بیشتر برای اتصال سوپر آلیاژها و مواردی که روش های دیگر اتصال قابل کاربرد نیستند مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از این فرایند برای اتصال تک بلورها بایگانی شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine بدون ایجاد مرز دانه هم امکان پذیر است.
اتصال فاز مایع گذرا، فرآیندی است که برای اتصال بسیاری از سیستم های فلزی و سرامیکی که قادر به اتصال دهی به کمک روش های معمول جوشکاری ذوبی نیستند، به کار برده شده است. در این فرایند، اتصالاتی با یک پروفیل ترکیب شیمیایی یکنواخت ایجاد می شود. این تکنیک، برای کاربردهای گوناگونی به کار رفته است: از تولید و تعمیر توربین های گازی در صنایع هوافضا گرفته تا نیروگاه های هسته ای و تا اتصال خطوط مدار در صنعت میکروالکترونیک. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
