اتشگاه

آتشگاه از کهن زمان به انگیزه آن که جایگاه زندگی زرتشتیان بوده «آتش کوه» یا «آتشکده» خوانده می شده است و نشانه های تاریخی بر جای مانده از دوران ساسانیان و اشکانیان که در گوشه و کنار آن دیده می شود نشانگر وجود سنگ های چخماق و سنگ های آتش زن دیگری است که اهمیت باستان شناسی بالای آن را می رساند.
در شمالی ترین بخش روستای آتشگاه، تپه ای باستانی قرار دارد که سفال های آجری شبیه به سفال های دوران تاریخی پیرامون آن دیده می شود. این تپه، هم اکنون با نام تپه مهدیخان ( تل مهدیخان ) خوانده می شود. برخی بر این باورند که پیشترها در تل مهدیخان، آتشکدهٔ بزرگی وجود داشته که نام آتشگاه نیز از آن برگرفته شده است و برخی دیگر آن را به وجود سنگ های آتش زنه که در این منطقه یافت می شود پیوند داده اند و بر آنند که روستا به آن دلیل به آتشگاه یا جای سنگ های آتش زنه شناخته گردد.
تل مهدیخانی و دژ دو برار ( دو بردار ) از یادگارهای دوران ساسانی، و نیز وجود نشانه های آتشکده و گورستان قدیمی و سنگ های قرمز آتش زن و همچنین آرامگاه پیر پیران و درخت سرسبز، سماگاد با نزدیک به ۲ تا ۳ هزار سال عمر و نشانه دیرینگی و کهن بودن این روستاست.
آتشگاه از آنجا که یکی از روستاهای بومی کرج است مردمش به زبان پهلوی اشکانی سخن می گویند .
این روستا در طرح منطقه نمونه گردشگری جای دارد و به زودی زیرساخت های گردشگری در آن اجرا خواهد شد. روستای آتشگاه آب و هوای پاک و دلنشین دارد و به درختان میوهٔ گیلاس، گردو، توت سفید و نیز داروهای گیاهی کوه های پیرامونش پرآوازه است. در روزهای تعطیل و آدینه، گردشگران بسیاری زمان خوشی را در روستا و کوهستانهای پیرامونش سپری می کنند. همچنین از روستای آتشگاه به جادهٔ کرج ـ چالوس و منطقهٔ دروان و برغان نیز راه گذری ساخته شده است که خودروها و گردشگران در پیچ و خم های کوهستانی آن در رفت و آمد هستند.

پدافتدی و یکی از آثار باستانی کاشمر است که در کوهستان های شمال غربی شهر کاشمر جای دارد. این قلعه در هشت کیلومتری شمال روستای سرحوضک که خود در شش کیلومتر غرب کاشمر است و پیدا کردن این قلعه بدون راه بلد ممکن نیست.