اتش یونانی

آتش یونانی. آتش یونانی سلاحی است آتش زا که در حدود قرن هفتم توسعه یافت؛ و پس از یونانیان بیزانسی نام گرفت، کسانی که مایل به استفاده از آن در میدان نبرد بودند. آتش یونانی همچنین توسط عرب ها، چینی ها و مغول ها نیز مورد استفاده قرار گرفت. این سلاح بسیار ویرانگر بوده و ترس قابل توجهی در دشمن ایجاد می کرده است. فرمول ساخت آتش یونانی مخفی نگه داشته شد به طوری که امروزه هیچ کس دقیقاً نمی داند که آتش یونانی چه بوده است. به نظر می رسد که آتش یونانی مانند بمب آتش زا و دیگر سلاح های مدرن آتش زا رفتار می کرده، به این معنی که خاموش کردن آن بسیار سخت و دشوار بوده است. به طوری که ریختن آب و خاک بر روی آن باعث بیشتر شدن آتش می شده است.
برخی نظریه ها در رابطه با ترکیب مواد این آتش این است که در آن نفت به کار برده می شده است، همراه با آهک، گوگرد، نیترات سدیم و نیترات پتاسیم. خیلی از این مواد در مواد منفجره استفاده می شود. توسعه آتش یونانی احتمالاً بیشتر مربوط به کیمیاگری بوده است.
یونانیان از این آتش برای درست کردن کشتی آتش و قرار دادن آنها برای دشمن استفاده می کردند. همچنین از این آتش برای درست کردن بمب های آتش زا که به وسیله منجنیق می توانستند آنها را به کشتی های دیگر پرتاب کنند، استفاده می شده است.
تلاش های زیادی برای ساخت دوباره این آتش انجام شده ولی تاکنون هیچ فرمول رضایت بخشی درست نشده است.
لازم است ذکر شود که آتش یونانی، با نام آتش مادی نیز شناخته می شد. پروکوپیوس مورخ قرن ششم در نوشته های خود اشاره می کند که یونانیان با روغنی خام به نام نفتا نیز آشنا بودند که نام خود را از واژه فارسی میانه نفت گرفته بود و به نظر می رسد یکی از عناصر اساسی تشکیل دهنده آتش یونانی یا آتش مادی بوده است.
جان هالدون از دانشگاه پرینستون گفته سازندگان احتمالاً نفت را با رزین به دست آمده از کاج که خاصیت چسبندگی دارد مخلوط می کرده اند که در عین حال، باعث سوختن طولاتی تر و داغ تر آن می شده است.