اتش گوی

فرهنگستان زبان و ادب

آتش گوی
{bolide} [نجوم] شهابی بسیار پرنور که منفجر و تکه تکه می شود و گاه صدای انفجار آن پس از مدتی به گوش می رسد

دانشنامه آزاد فارسی

آتشگوی. آتَشْگوی (fireball)
در اخترشناسی، شهابیبسیار درخشان. غالباً به قدری درخشان است که در نور روز دیده می شود و گاهی به صورت شهاب سنگسقوط می کند. بعضی از آتشگوی ها از ماهواره هایا دیگر قطعات موجود در فضا منشأ می گیرند و با رسیدن به جوّ زمین برافروخته می شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس