اتش سوزی ۱۹۸۸ یلوستون

آتش سوزی ۱۹۸۸ یلوستون. آتش سوزی ۱۹۸۸ یلوستون طور جمعی بزرگترین آتش سوزی در تاریخ ثبت شده پارک ملی یلوستون در ایالات متحده را تشکیل داد. شعله های آتش با شروع از تعداد زیادی آتش سوزی کوچکتر، به دلیل شرایط خشکسالی و بادهای فزاینده به سرعت از کنترل خارج شد و در یک آتش سوزی بزرگ ترکیب شد که برای چندین ماه ادامه داشت. آتش سوزی ها تقریباً دو مقصد اصلی بازدیدکنندگان پارک را نابود کردند و در ۸ سپتامبر ۱۹۸۸، کل پارک برای اولین بار در تاریخ خود به روی پرسنل غیر اضطراری بسته شد. [ ۶] آمدن هوای خنک و مرطوب در اواخر پاییز باعث شد آتش سوزی ها به پایان برسد. در مجموع ۳٬۲۱۳ کیلومتر مربع یا ۳۶ درصد از پارک تحت تأثیر آتش سوزی قرار گرفت. [ ۱]
هزاران آتش نشان با کمک ده ها هلیکوپتر و هواپیما که برای پرتاب آب و پیشگیرنده آتش استفاده می شد، با این آتش سوزی مبارزه کردند. در اوج تلاششان، بیش از ۹۰۰۰ آتش نشان به پارک اختصاص یافت. با آتش سوزی در سراسر اکوسیستم بزرگ یلوستون و سایر مناطق در غرب ایالات متحده، سطوح کارکنان خدمات پارک ملی و سایر سازمان های مدیریت زمین برای این وضعیت ناکافی بودند. بیش از ۴۰۰۰ پرسنل نظامی ایالات متحده برای کمک به سرکوب آتش سوزی وارد شدند. تلاش برای اطفای حریق ۱۲۰ میلیون دلار ( ۳۰۰  میلیون در ۲۰۲۱ ) هزینه داشت. خسارات وارده به سازه ها در نزدیکی مناطق اصلی بازدیدکنندگان به حداقل رسید و خسارت اموال را تا ۳ میلیون دلار ( ۷  میلیون تا ۲۰۲۱ ) کاهش داد. [ ۴] هیچ آتش نشانی در حین مبارزه با آتش سوزی یلوستون جان خود را از دست نداد، اگرچه دو مورد مرگ ناشی از آتش سوزی در خارج از پارک رخ داد.
در شرق ایالات متحده، با بارندگی قابل توجهی که دارد، آتش سوزی های جنگلی نسبتاً کوچک هستند و به ندرت خطر بزرگی برای زندگی و اموال ایجاد کرده اند. همان طور که سکونتگاه ها به سمت غرب به سمت مناطق خشک تر حرکت می کند، اولین آتش سوزی در مقیاس بزرگ رخ داد. آتش سوزی های دامنه ای در دشت های بزرگ و آتش سوزی های جنگل ها در کوه های راکی بسیار بزرگ تر و مخرب تر از آنچه بود که تاکنون در شرق دیده شد. تعدادی از حوادث فاجعه آمیز آتش سوزی در طول سال ها بر سیاست های مدیریت آتش سوزی تأثیر زیادی گذاشت. [ ۷]