آتش سوزی ها در ادو. آتش سوزی ها در ادو نام سابق توکیو، ادو بود، در دوره ادو ( ۱۶۰۰−۱۸۶۸ ) آتش سوزی در این شهر بسیار مکرر بود حتی در دوران مدرن نیز از ادو قدیمی به عنوان «شهر آتش سوزی ها» یاد می کنند.
در طی ۲۶۷ سال بین ۱۶۰۱، سال پس از نبرد سکیگاهارا، و ۱۸۶۷، سال بازگشت حاکمیت به امپراتور، در ادو ۴۹ آتش سوزی بزرگ واقع شد. در مقایسه، در همان دوره، آتش سوزی های بزرگ در کیوتو، اوساکا و کانازاوا، ایشیکاوا به ترتیب فقط نه، شش و سه بود که باعث برجسته شدن رقم آتش سوزی در ادو از دیگر کلانشهرها در ژاپن می شود. طبق گفته های دیگر، در طول تاریخ ادو بیش از ۸۵ آتش سوزی عمده رخ داده است. بین سالهای ۱۶۰۰ و ۱۹۴۵، ادو / توکیو هر ۲۵–۵۰ سال تقریباً در اثر آتش سوزی، زمین لرزه، سونامی، فوران آتشفشان ها و جنگ با خاک یکسان شده است.
در جدول زیر برخی از آتش سوزی های بزرگ در تاریخ ادو ذکر شده است که باعث تلفات و خسارات فاجعه بار شده است. سه موردی که در دوره های می رکی، میوا و بونکا رخ داده است، «سه آتش سوزی بزرگ ادو» ( ( 戸 三大 大火 ) نامیده می شوند. آتش سوزی بزرگ می رکی در سال ۱۶۵۷ فاجعه بارترین آن تلقی شده است. آتش سوزی ها اغلب به سرعت اوج می گرفتند و در محله های ماچییا ( خانه های چوبی شهر ) که با آتش زغال گرم می شدند، گسترش می یافت. به غیر از آتش سوزی های بزرگ، یک سری آتش سوزی های مداوم نیز وجود داشت که مجموعاً منجر به تلفات و خسارات بیشتری از یک آتش سوزی بزرگ شدند.
در دوره ادو، آتش یکی از عناصر ضروری زندگی روزمره بود. آتش برای پخت وپز و روشنایی مورد استفاده قرار گرفت، که به نوبه خود باعث حوادث شد. آتش افروزی، به دلایل مختلف، یکی دیگر از منابع آتش سوزی بود. فراوانی بیشتر آتش سوزی های بزرگ در ادو در مقایسه با سایر شهرها به دلایل مختلفی ناشی می شود، که شامل یک طرح متراکم شهری است که جمعیت زیادی را در خود جای داده است، وجود یک طبقه اجتماعی فقیر و شرایط بی نظیر هواشناسی ادو.
ماتسونوسوکه نیشیاما، دانشمندی که آتش سوزی های ادو را مطالعه کرده است، علل آتش سوزی را به طور خلاصه چنین ذکر کرد:
غیرقابل تصور نیست که در ادو، احتمالاً بسیاری از ساکنان به سادگی از آتش سوزی های بزرگ شاد می شدند.
عدم وجود یک سیستم سیاسی واحد در کلان شهری مانند ادو یکی از دلایل آتش سوزی های مکرر بود.
چونین ( 町 人 ، " مردم شهر " ) در ادو، با توجه به اجتناب ناپذیری از آتش سوزی و گسترش غیرقابل مهار آن، تا زمانی که خانه های خودشان منشأ آتش سوزی نمی شد، راضی و قانه باقی می ماند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر طی ۲۶۷ سال بین ۱۶۰۱، سال پس از نبرد سکیگاهارا، و ۱۸۶۷، سال بازگشت حاکمیت به امپراتور، در ادو ۴۹ آتش سوزی بزرگ واقع شد. در مقایسه، در همان دوره، آتش سوزی های بزرگ در کیوتو، اوساکا و کانازاوا، ایشیکاوا به ترتیب فقط نه، شش و سه بود که باعث برجسته شدن رقم آتش سوزی در ادو از دیگر کلانشهرها در ژاپن می شود. طبق گفته های دیگر، در طول تاریخ ادو بیش از ۸۵ آتش سوزی عمده رخ داده است. بین سالهای ۱۶۰۰ و ۱۹۴۵، ادو / توکیو هر ۲۵–۵۰ سال تقریباً در اثر آتش سوزی، زمین لرزه، سونامی، فوران آتشفشان ها و جنگ با خاک یکسان شده است.
در جدول زیر برخی از آتش سوزی های بزرگ در تاریخ ادو ذکر شده است که باعث تلفات و خسارات فاجعه بار شده است. سه موردی که در دوره های می رکی، میوا و بونکا رخ داده است، «سه آتش سوزی بزرگ ادو» ( ( 戸 三大 大火 ) نامیده می شوند. آتش سوزی بزرگ می رکی در سال ۱۶۵۷ فاجعه بارترین آن تلقی شده است. آتش سوزی ها اغلب به سرعت اوج می گرفتند و در محله های ماچییا ( خانه های چوبی شهر ) که با آتش زغال گرم می شدند، گسترش می یافت. به غیر از آتش سوزی های بزرگ، یک سری آتش سوزی های مداوم نیز وجود داشت که مجموعاً منجر به تلفات و خسارات بیشتری از یک آتش سوزی بزرگ شدند.
در دوره ادو، آتش یکی از عناصر ضروری زندگی روزمره بود. آتش برای پخت وپز و روشنایی مورد استفاده قرار گرفت، که به نوبه خود باعث حوادث شد. آتش افروزی، به دلایل مختلف، یکی دیگر از منابع آتش سوزی بود. فراوانی بیشتر آتش سوزی های بزرگ در ادو در مقایسه با سایر شهرها به دلایل مختلفی ناشی می شود، که شامل یک طرح متراکم شهری است که جمعیت زیادی را در خود جای داده است، وجود یک طبقه اجتماعی فقیر و شرایط بی نظیر هواشناسی ادو.
ماتسونوسوکه نیشیاما، دانشمندی که آتش سوزی های ادو را مطالعه کرده است، علل آتش سوزی را به طور خلاصه چنین ذکر کرد:
غیرقابل تصور نیست که در ادو، احتمالاً بسیاری از ساکنان به سادگی از آتش سوزی های بزرگ شاد می شدند.
عدم وجود یک سیستم سیاسی واحد در کلان شهری مانند ادو یکی از دلایل آتش سوزی های مکرر بود.
چونین ( 町 人 ، " مردم شهر " ) در ادو، با توجه به اجتناب ناپذیری از آتش سوزی و گسترش غیرقابل مهار آن، تا زمانی که خانه های خودشان منشأ آتش سوزی نمی شد، راضی و قانه باقی می ماند.
wiki: آتش سوزی ها در ادو