اتش سوزی مصنوعی مهارشده

آتش سوزی مصنوعی مهارشده. آتش سوزی مصنوعی مهارشده یا آتش سوزی تجویزی تکنیکی است که گاهی در مدیریت جنگل بانی، کشاورزی یا برای احیای دشت ها و کاهش گازهای گلخانه ای به کار می رود. آتش، بخشی طبیعی از بوم شناسی جنگل و چمنزار است و آتش کنترل شده می تواند به عنوان ابزاری برای جنگل بانان به کار رود. آتش سوزی مصنوعی کنترل شده در خلال ماه های خنک تر انجام می شود تا انباشت سوخت را کاهش داده و مانع از کنترل خارج شدن آتش سوزی شود. آتش سوزی مصنوعی کنترل شده برخی از درختان جنگلی مورد نیاز را تحریک به جوانه زدن می کند و از این راه جنگلی جوان دوباره پدید می آید. برخی میوه های درختان تیرهٔ کاجیان مانند کاج ساحلی و درخت غول با چنین آتش سوزی هایی سازگار شده اند، به این معنی که این درختان برای باز کردن میوه های خود و پراکندن دانه به گرمای آتش نیاز دارند. [ ۱] [ ۲]
آتش سوزی جنگل ها بسته به شدت آن در کلیه اکوسیستم های جنگلی تأثیرهای بسیار پیچیده مفید یا فاجعه بار بر روی خصوصیات خاک داشته باشد. تغییرات نوع شدید آتش سوزی در خصوصیات فیزیکی خاک تغییرهایی شامل: تخریب ساختار و تخلخل خاک، افزایش رواناب و فرسایش به دنبال دارد. در ویژگی های شیمیایی: کاهش مواد آلی، تبخیر کاتیون ها، تغییر در ذخایر عناصر غذایی و چرخه آن ها و در خصوصیات بیولوژیکی خاک: کاهش در گونه های میکرو و ماکروفون ها و تغییر جمعیت میکربی توسط آتش می تواند سبب تغییر در پوشش و فعالیت های گیاهی گردد. [ ۳] [ ۴]