اتش سوزی بزرگ لندن

آتش سوزی بزرگ لندن. آتش سوزی بزرگ لندن، آتش سوزی بزرگی بود که مناطق مرکزی لندن را از یکشنبه ۲ سپتامبر تا چهارشنبه ۵ سپتامبر ۱۶۶۶ دربر گرفت. تا اواسط قرن هفدهم میلادی هسته مرکزی شهر لندن کماکان بافت قرون وسطایی خود را حفظ کرده بود و دور تا دور آن دیواری قرار داشت که سال ها قبل و در زمان استیلای رومیان ساخته شده بود. در طول آتش سوزی این قسمت قرون وسطایی لندن که در داخل دیوار رومی شهر قرار داشت به طور کلی ویران شد و از بین رفت. ناحیه وست مینستر که بخش اشراف نشین آن زمان لندن ( وست اند کنونی ) بود، کاخ وایت هال متعلق به چارلز دوم و نواحی فقیرنشین حومه لندن نیز مورد تهدید آن آتش سوزی مهیب قرار گرفتند ولی آسیبی به آن ها وارد نگردید. تعداد ۱۳٬۲۰۰ خانه مسکونی، ۸۷ کلیسای محلی، کلیسای بزرگ سنت پل و بیشتر ساختمان های دولتی شهر در آن آتش سوزی غیرقابل کنترل سوخته و منهدم گردیدند. تخمین زده شده است که خانه و سرپناه ۷۰٬۰۰۰ نفر از کل ۸۰٬۰۰۰ ساکنین آن موقع لندن تماماً در آتش از بین رفت و نابود گردید. با اینکه آمار تعداد کشته شده گان در این آتش سوزی هرگز مشخص نشده است، همیشه اعتقاد بر این بوده است که تعداد کسانی که جانشان را در این آتش سوزی بزرگ از دست دادند آنچنان زیاد نبوده است چرا که به طور رسمی فقط نام تعداد قلیلی به عنوان قربانیان این فاجعه به ثبت رسیده است. اما مدتی است عده ای از پژوهشگران این باور را به چالش کشیده اند و اندک بودن تعداد کشته شده گان ثبت شده را به دو دلیل می دانند: اول آنکه در قرن هفدهم و در زمان آن آتش سوزی کسی به فکر ثبت نام مردگان طبقات فقیر و حتی متوسط نبوده است و دوم آنکه شدت آتش به حدی بوده است که به احتمال زیاد شناسایی جسد بیشتر قربانیان که به طور کامل سوخته و به خاکستر تبدیل شده بوده اند امکان پذیر نبوده است.
در دهه ۱۶۶۰، لندن با جمعیت تخمینی ۳۰۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰۰ نفر، با اختلاف بزرگترین شهر بریتانیا و سومین شهر بزرگ در جهان غرب بود. [ ۱] [ ۲] جان اولین، لندن را با شکوه باروک پاریس در سال ۱۶۵۹ مقایسه کرد، آن را «چوبی، شمالی ویک بخش متراکم از خانه های غیر مصنوعی» نامید. [ ۳] منظور اولین از «غیر مصنوعی»، برنامه ریزی نشده و موقت، حاصل رشد طبیعی و گسترش نامنظم ( بدون قانون یا مدیریت ) شهری بود. [ ۴] لندن برای چهار قرن یک سکونتگاه رومی بود و به تدریج در داخل دیوار دفاعی شهر خود جمعیتش زیاد شده بود. همچنین به سمت خارج از دیوار به سمت محله های کثیف فقیر نشینه مانند شوردیچ، هولبورن و ساوتوارک پیش رفته بود و به اندازه کافی پیش رفته بود که شهر مستقل وست مینستر را شامل شود. [ ۴] [ ۵]