( آتش سری ) آتش سری. [ ت َ س َ ] ( حامص مرکب ) غضب بسیار. خشم سخت. نابردباری : مکن تیزمغزی و آتش سری نه زینسان بود مهتر لشکری.فردوسی.بگودرز فرمود پس شهریار [ کیخسرو ]که رفتی کمربسته کارزارچو لشکر سوی مرز توران بری مکن تیز دل را به آتش سری.فردوسی.
( آتش سری ) تندخویی، خشمناکی، نابردباری: مکن تیزمغزی و آتش سری / نه زاین سان بُوَد مهتر لشکری (فردوسی: ۷/۵۵۶ ).