آتش بدون دود. آتش، بدون دود، رمان بلندی است اثر نادر ابراهیمی که در هفت جلد منتشر شده و نویسنده در آن پس از اشاره به زیبایی های ترکمن صحرا در سه جلد اول ، در چهار جلد بعد به شیوه ای داستانی - تاریخی به بیان مبارزات انقلابی معاصر پرداخته است.
فکر اصلی این داستان بلند را که به گالان و سولماز مربوط می شود، سال ها پیش از این، روزی، دکتر خدر فروهر به نادر ابراهیمی داده است؛ نرّادی قهّار، که به هنگام تاس ریختن، از اجدادش سخن گفته است، و دربارهٔ شخصیتی نزدیک به «گالان» برای نادر ابراهیمی گفته است، و آن داستان، سخت به دل نادر ابراهیمی می نشیند و برنخاست تا آتش، بدون دود، شد - جلد اول. در سپاسنامه و یادداشت های رمان، نادر ابراهیمی می گوید: هرجا که هست، گرامی باد خاطرهٔ «دکتر خدر فروهر ترکمن»، هرچند که تخته نرد را بیشتر از طبابت دوست داشت.
قهرمان رمان در جلد اول گالان اوجا نام دارد که یک قهرمان اسطوره ای ترکمن به شمار می رود. در جلد دوم نویسنده با گذاری کوتاه بر اتفاقات صحرا شرایط را برای معرفی یگانه قهرمانان داستان؛ دکتر آلنی آق اویلر و همسر وفادارش دکتر مارال آق اویلر فراهم می کند. آلنی نوه گالان اوجاست و یک شخصیت واقعی به شمار می رود. او یک انقلابی تحصیل کرده است که برای اعتلای نام وطن و رهایی آن از ظلم از هیچ کوششی فرو گذار نمی کند. موضوع اصلی بقیه رمان زندگی و فعالیت های سیاسی این زوج است.
نادر ابراهیمی برای ساخته و پرداخته کردن آتش بدون دود بیش از سی سال - یعنی نیمی از عمرش - را صرف کرده است. سریالی نیز با همین نام و توسط خود نادر ابراهیمی ساخته شده است. [ ۱]
دو قبیله بزرگ صحرای ترکمن، یموت و گوکلان نام دارند. گالان اوجا پسر یازی اوجا بزرگ روستای ایری بوغوز ( اگری بوغاز ) یگانه پهلوان صحراست و خاک آفتاب سوخته این صحرا تاکنون پهلوانی چون او به خود ندیده است.
سولماز اوچی هم یگانه دختر زیباروی صحراست و خاک برهنه این صحرا خوبرویی چون او را به یاد ندارد. گالان از قبیله یموت است و سولماز از قبیله گوکلان. روزی دوستی، برادری یا هر نان پاک خوردهٔ دیگری از خوبی های سولماز برای گالان می گوید و آن گاه بزرگ ترین عشق صحرا شکل می گیرد. پس از آن گالان اوجا سولماز را در هنگام آوردن آب از چشمه می بیند و سولمار در گفتگوی با گالان اوجا به او قول می دهد که اگر بتواند او را چادرشان بردارد همسر او می شود. یموت و گوکلان به سبب جنگ های خونین - که اکنون هم گالان و برادران سولماز سردمداران چنین جنگی هستند - قسم خورده اند که نه یموت از گوکلان دختر بستاند نه گوکلان از یموت. گالان اما عاشق است و رسم نمایشی صحرا - ربودن دختر از خانه پدرش - را به شیوه ای واقعی و مرگ طلبانه برپا می کند. شب هنگام که سولماز به همراه پدر و برادران شیردلش در چادر شام می خورند گالان با اسبش وارد چادر می شود، سولماز را در بر می گیرد و به حالتی قهرمانانه به یموت بازمی گردد. پدر سولماز ( بیوک اوچی کدخدای گمیشان[ ۲] ) در اوج خشم آینده را نیک و روشن می بیند: شاید سولماز باعث وحدت صحرا شود… دو برادر گالان در حادثه ای که گذشت به دست گوکلان ها کشته می شوند و گالان تا زنده است نفرت از گوکلان ها را فراموش نمی کند؛ و یادمان نرود که سولماز عاشق حقیقی گالان است و او نیز در نفرتی عمیق با همسرش شریک می شود. داستان با درگیری بین یموت ها بر سر انتخاب «آق اویلر»[ ۳] ( کدخدا ) دنبال می شود و گالان برخلاف انتظارات به این مقام نمی رسد. در تصمیمی تاریخی یاشولی حسن ( ملّای قبیله ) [ ۴] و چندی دیگر از بزرگان قبیله با گالان اوجا همراه می شود و آن ها شبانه به همراه جمع بزرگی از مردم قبیله مکان فعلی را ترک کرده و در کنار درخت مقدس صحرا اُبهٔ اینچه برون را شکل می دهند. ( اُبه محلی است که ترکمن ها چادرهای خود را برپا نموده و در کنار هم زندگی می کنند ) زندگی گالان با به دنیا آمدن دو پسرش آق اویلر و آقشام گلن ادامه می یابد. ناگهان در روزی از روزهای نامیمون صحرا، گالان که شتابان از نبرد خونین دیگری برگشته است و در کنار چاه اینچه برون آب می خورد به دست یِت میش برادر بزرگ سولماز کشته می شود. سولماز پس از ریخته شدن خون گالان، به همراه پسرش آق اویلر راهی صحرای گوکلان می شود، یت میش را می کشد و خود از پای در می آید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففکر اصلی این داستان بلند را که به گالان و سولماز مربوط می شود، سال ها پیش از این، روزی، دکتر خدر فروهر به نادر ابراهیمی داده است؛ نرّادی قهّار، که به هنگام تاس ریختن، از اجدادش سخن گفته است، و دربارهٔ شخصیتی نزدیک به «گالان» برای نادر ابراهیمی گفته است، و آن داستان، سخت به دل نادر ابراهیمی می نشیند و برنخاست تا آتش، بدون دود، شد - جلد اول. در سپاسنامه و یادداشت های رمان، نادر ابراهیمی می گوید: هرجا که هست، گرامی باد خاطرهٔ «دکتر خدر فروهر ترکمن»، هرچند که تخته نرد را بیشتر از طبابت دوست داشت.
قهرمان رمان در جلد اول گالان اوجا نام دارد که یک قهرمان اسطوره ای ترکمن به شمار می رود. در جلد دوم نویسنده با گذاری کوتاه بر اتفاقات صحرا شرایط را برای معرفی یگانه قهرمانان داستان؛ دکتر آلنی آق اویلر و همسر وفادارش دکتر مارال آق اویلر فراهم می کند. آلنی نوه گالان اوجاست و یک شخصیت واقعی به شمار می رود. او یک انقلابی تحصیل کرده است که برای اعتلای نام وطن و رهایی آن از ظلم از هیچ کوششی فرو گذار نمی کند. موضوع اصلی بقیه رمان زندگی و فعالیت های سیاسی این زوج است.
نادر ابراهیمی برای ساخته و پرداخته کردن آتش بدون دود بیش از سی سال - یعنی نیمی از عمرش - را صرف کرده است. سریالی نیز با همین نام و توسط خود نادر ابراهیمی ساخته شده است. [ ۱]
دو قبیله بزرگ صحرای ترکمن، یموت و گوکلان نام دارند. گالان اوجا پسر یازی اوجا بزرگ روستای ایری بوغوز ( اگری بوغاز ) یگانه پهلوان صحراست و خاک آفتاب سوخته این صحرا تاکنون پهلوانی چون او به خود ندیده است.
سولماز اوچی هم یگانه دختر زیباروی صحراست و خاک برهنه این صحرا خوبرویی چون او را به یاد ندارد. گالان از قبیله یموت است و سولماز از قبیله گوکلان. روزی دوستی، برادری یا هر نان پاک خوردهٔ دیگری از خوبی های سولماز برای گالان می گوید و آن گاه بزرگ ترین عشق صحرا شکل می گیرد. پس از آن گالان اوجا سولماز را در هنگام آوردن آب از چشمه می بیند و سولمار در گفتگوی با گالان اوجا به او قول می دهد که اگر بتواند او را چادرشان بردارد همسر او می شود. یموت و گوکلان به سبب جنگ های خونین - که اکنون هم گالان و برادران سولماز سردمداران چنین جنگی هستند - قسم خورده اند که نه یموت از گوکلان دختر بستاند نه گوکلان از یموت. گالان اما عاشق است و رسم نمایشی صحرا - ربودن دختر از خانه پدرش - را به شیوه ای واقعی و مرگ طلبانه برپا می کند. شب هنگام که سولماز به همراه پدر و برادران شیردلش در چادر شام می خورند گالان با اسبش وارد چادر می شود، سولماز را در بر می گیرد و به حالتی قهرمانانه به یموت بازمی گردد. پدر سولماز ( بیوک اوچی کدخدای گمیشان[ ۲] ) در اوج خشم آینده را نیک و روشن می بیند: شاید سولماز باعث وحدت صحرا شود… دو برادر گالان در حادثه ای که گذشت به دست گوکلان ها کشته می شوند و گالان تا زنده است نفرت از گوکلان ها را فراموش نمی کند؛ و یادمان نرود که سولماز عاشق حقیقی گالان است و او نیز در نفرتی عمیق با همسرش شریک می شود. داستان با درگیری بین یموت ها بر سر انتخاب «آق اویلر»[ ۳] ( کدخدا ) دنبال می شود و گالان برخلاف انتظارات به این مقام نمی رسد. در تصمیمی تاریخی یاشولی حسن ( ملّای قبیله ) [ ۴] و چندی دیگر از بزرگان قبیله با گالان اوجا همراه می شود و آن ها شبانه به همراه جمع بزرگی از مردم قبیله مکان فعلی را ترک کرده و در کنار درخت مقدس صحرا اُبهٔ اینچه برون را شکل می دهند. ( اُبه محلی است که ترکمن ها چادرهای خود را برپا نموده و در کنار هم زندگی می کنند ) زندگی گالان با به دنیا آمدن دو پسرش آق اویلر و آقشام گلن ادامه می یابد. ناگهان در روزی از روزهای نامیمون صحرا، گالان که شتابان از نبرد خونین دیگری برگشته است و در کنار چاه اینچه برون آب می خورد به دست یِت میش برادر بزرگ سولماز کشته می شود. سولماز پس از ریخته شدن خون گالان، به همراه پسرش آق اویلر راهی صحرای گوکلان می شود، یت میش را می کشد و خود از پای در می آید.
wiki: آتش بدون دود
