اتساع زمان

شاید مفید، ثمربخش و راه گشا باشد بدانیم که تئوری های زمان و مکان مطلق رازی و نیوتن از یکطرف و زمانمکان رازی و انشتاین از طرف دیگر هر کدام به تنهائی یک چهارم و هردو بر روی هم نیمی از حقیقت فیزیکی را بیان داشته اند و نیمه مفقوده یا گم شده عبارت است از بیزمانی و بیمکانی مطلق و نسبی، نه به معنای عدم وجود زمان و مکان بلکه نیمزوج های بنیادی همزاد و هم بازی و هم ارز آنها با کمیت های مساوی و ماهیت های معکوس. این گیتی یا کیهان و یا این جهان تنها دارای محتوای قابل انبساط و انقباض نمی باشد بلکه دارای ظرف نگهدارنده محتوا هم هست با محیطی مطلقا مسدود و نفوذ ناپذیر که از جنس مکان مطلق و بیمکانی مطلق بر رویهم آفریده شده و فضای هندسی درون آن پیوسته و تجزیه ناپذیر میباشد و از خاصیت الاستیسیتی یا کشسانی بر خوردار است. ابعاد چهارم آنها یعنی زمان مطلق و بیزمانی مطلق به زبان فنی نوسانگر دو قطبی لحظه جاودانه حال به عنوان عظیم ترین نیروی موجود در محتوای کیهان یا جهان دو نقش یا وظیفه عمده را عهده دار می باشد؛ یکی رقم زدن طول عمر کلیه موجودات و پدیده ها و امورات و دیگری سوق دادن محتوای کیهان یا جهان لحظه به لحظه، بدون وقفه و بطور خستگی ناپذیر بسوی آینده و وقوع مه بانگ بعدی ( و پس از آن وقوع مهبانگ های بعدی و بعدی ) تا رسیدن به معاد یعنی تا بازگشت به مبدء و همان حالت آفرینش اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین روی یک مسیر دایره ای شکل از طریق گردش وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن. در عوض محتوای کیهان یا جهان از ذرات چهار بعدی زمانمکان نسبی و ذرات چهار بعدی بیزمانی بیمکانی نسبی بر رویهم با ماهیت های معکوس و کمیت های مساوی در ابعاد پلانک تحت عنوان نوسانگر های بنیادی هشت بعدی آفریده شده و نه از عدم یا نیستی از دیدگاه دینی و نه از هیولی اولی از دیدگاه فلسفی که معلوم نیست چیست غیر از یک مفهوم تاریک و تهی یا خالی از معنا و محتوا و نه از تارها یا ریسمان های تک بُعدی و نوسانگر انرژی از دیدگاه بعضی از خیال پردازان شبه علمی. این گیتی یا کیهان و یا این جهان تنها و منزوی نمی باشد بلکه یکی از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار می باشد. در درس فیزیک برای فهم و درک چگونگی انحنای زمانمکان اتشتاین توسط جرم، معمولا از یک تیکه پارچه استفاده میکنند و یک توپ سنگین را روی آن قرار میدهند طوریکه دانش آموزان ببینند که آن جرم نسبتا سنگین پارچه را در اطراف خود گود نموده و سپس یک توپ یا گلوله کوچک را روی پارچه به سمت مرکز رها میکنند و آن جرم بهنگام رسیدن به کنار گودی، دیگر نمیتواند راه خود بطور مستقیم ادامه دهد بلکه مجبور میشود روی جداره درونی گودال به سمت چپ یا راست حرکت کند و پس یک یا دو دور به توپ بزرگ در مرکز برخورد میکند. در این زمینه حقیقتی که دانشمندان علم فیزیک تاکنون نتوانسته اند به آن دست یابند این است که آن پارچه نقش فضای هندسی پیوسته و تجزیه ناپذیر ظرف نگهدارنده محتوای کیهان یا جهان را بازی میکند و نه نقش بافت پیوسته زمانمکان نسبی انشتاین را.
... [مشاهده متن کامل]

اتساع یعنی گشاد شدن و با کند شدن زمان هم آهنگی نداد بهتر است از انقباض زمان استفاده شود.