اِتِرنِت یا اِثِرنِت ( به انگلیسی: Ethernet ) ( در انگلیسی به صورت ایترنت ( /ˈiːθərnɛt/ ) تلفظ می شود ) یکی از فناوری های مبتنی بر Frame در شبکه های رایانه برای شبکه های محلی ( LAN ) می باشد. این نام از مفهوم فیزیکی ether گرفته شده است. این فناوری وضعیت سیم کشی و استانداردهای سیگنالینگ در لایهٔ فیزیکی و همچنین قالب های آدرسی همچون آدرس مک در لایهٔ Data link را معین می کند.
اترنت به عنوان استاندارد IEEE۸۰۲٫۳ شناخته می شود با ترکیب کابل های زوج به هم تابیده برای اتصال نقاط انتهایی شبکه و فیبر نوری برای اتصال های اصلی ( Back bone ) سایت یک سطح گسترده ای از فناوری LAN متصل از طریق سیم را پوشش می دهد. این فناوری از دههٔ ۱۹۹۰ میلادی تاکنون بکارگرفته شده است و جایگزین استانداردهایی همچون Token ring, FDDI و ARCNET می باشد. در سال های اخیر وای - فای و شبکه های بی سیم براساس استاندارد IEEE۸۰۲٫۱۱ در خانه و ادارات کوچک گسترش یافته و باعث تقویت اترنت در نصب آن در مقیاس های بزرگتر گریده است.
اترنت در شرکت PARC Xerox در سال های ۱۹۷۵–۱۹۷۳ پایه ریزی شد. Robert Metcalfe و Dacid Boggs خلاصه ای از Ethernet را تا قبل از مارس ۱۹۷۴ نوشتند و ارائه کردند. در مارس ۱۹۷۴ شخصی بنام R. Z. Bachrach یادداشتی به Metcalfe و Boggs و مدیرشان نوشت، مبنی بر اینکه از لحاظ تکنیکی یا مفهومی مورد جدیدی در پیشنهاد شما نمی باشد و تجزیه و تحلیل نشان خواهد داد که سیستم شما دچار خطا می شود. اشکال این تحلیل این بود که به اثر پدیدهٔ Channel capture توجه نشده بود و تا سال ۱۹۹۴ به آن پی نبرده شد. در سال ۱۹۷۵ شرکت زیراکس ( Xerox ) این موضوع را به نام Metcalfe و Boggs به همراه Chuck thacker و Lampson Butler به عنوان مخترع های سیستم ارتباط داده ای، چندین نقطهٔ همراه با تشخیص تصادف ثبت کرد. در سال ۱۹۷۶ بعد از اینکه سامانه در PARC گسترش یافت، Metcalfe و Boggs حاصل کارشان را در یک مقاله منتشر کردند.
Ethernet تجربی که در آن مقاله شرح داده شد با سرعت Mbit/s ۳ کار می کرد و فیلدهای آدرس مبدأ و مقصد ۸ بیت بود و قالب آدرس های Ethernet همچون قالب های امروزی نبود.
Metcalfe در سال ۱۹۷۹ از شرکت زیراکس جدا شد تا بتواند استفاده از رایانه های شخصی و شبکه های محلی را گسترش دهد از اینرو شرکت 3Com را تأسیس کرد. او شرکت های DEC, INTel و Xerox را قانع کرد تا به منظور گسترش Ehternet به عنوان یک استاندارد با همدیگر همکاری کنند. از این رو استاندارد DIX برگرفته از ( Digital/ INTel/ Xerox ) نام گرفت که استانداردی برای Ethernet با سرعتی برابر ۱۰ مگابیت بر ثانیه با آدرس های مبدأ و مقصد ۴۸ بیتی و یک فیلد ۱۶ بیتی جهت نوع بسته های داده های Ethernet.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاترنت به عنوان استاندارد IEEE۸۰۲٫۳ شناخته می شود با ترکیب کابل های زوج به هم تابیده برای اتصال نقاط انتهایی شبکه و فیبر نوری برای اتصال های اصلی ( Back bone ) سایت یک سطح گسترده ای از فناوری LAN متصل از طریق سیم را پوشش می دهد. این فناوری از دههٔ ۱۹۹۰ میلادی تاکنون بکارگرفته شده است و جایگزین استانداردهایی همچون Token ring, FDDI و ARCNET می باشد. در سال های اخیر وای - فای و شبکه های بی سیم براساس استاندارد IEEE۸۰۲٫۱۱ در خانه و ادارات کوچک گسترش یافته و باعث تقویت اترنت در نصب آن در مقیاس های بزرگتر گریده است.
اترنت در شرکت PARC Xerox در سال های ۱۹۷۵–۱۹۷۳ پایه ریزی شد. Robert Metcalfe و Dacid Boggs خلاصه ای از Ethernet را تا قبل از مارس ۱۹۷۴ نوشتند و ارائه کردند. در مارس ۱۹۷۴ شخصی بنام R. Z. Bachrach یادداشتی به Metcalfe و Boggs و مدیرشان نوشت، مبنی بر اینکه از لحاظ تکنیکی یا مفهومی مورد جدیدی در پیشنهاد شما نمی باشد و تجزیه و تحلیل نشان خواهد داد که سیستم شما دچار خطا می شود. اشکال این تحلیل این بود که به اثر پدیدهٔ Channel capture توجه نشده بود و تا سال ۱۹۹۴ به آن پی نبرده شد. در سال ۱۹۷۵ شرکت زیراکس ( Xerox ) این موضوع را به نام Metcalfe و Boggs به همراه Chuck thacker و Lampson Butler به عنوان مخترع های سیستم ارتباط داده ای، چندین نقطهٔ همراه با تشخیص تصادف ثبت کرد. در سال ۱۹۷۶ بعد از اینکه سامانه در PARC گسترش یافت، Metcalfe و Boggs حاصل کارشان را در یک مقاله منتشر کردند.
Ethernet تجربی که در آن مقاله شرح داده شد با سرعت Mbit/s ۳ کار می کرد و فیلدهای آدرس مبدأ و مقصد ۸ بیت بود و قالب آدرس های Ethernet همچون قالب های امروزی نبود.
Metcalfe در سال ۱۹۷۹ از شرکت زیراکس جدا شد تا بتواند استفاده از رایانه های شخصی و شبکه های محلی را گسترش دهد از اینرو شرکت 3Com را تأسیس کرد. او شرکت های DEC, INTel و Xerox را قانع کرد تا به منظور گسترش Ehternet به عنوان یک استاندارد با همدیگر همکاری کنند. از این رو استاندارد DIX برگرفته از ( Digital/ INTel/ Xerox ) نام گرفت که استانداردی برای Ethernet با سرعتی برابر ۱۰ مگابیت بر ثانیه با آدرس های مبدأ و مقصد ۴۸ بیتی و یک فیلد ۱۶ بیتی جهت نوع بسته های داده های Ethernet.
wiki: اترنت