اتحادیه کشورهای جنوب شرقی اسیا

دانشنامه آزاد فارسی

اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا. اِتّحادیۀ کشورهای جنوب شرقی آسیا (Association of Southeast Asian Nations)
اِتّحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا
(نام اختصاری: آسه آن ASEAN) اتحادیه ای منطقه ای، تشکیل شده در ۱۹۶۷ در بانکوک، و از ۱۹۷۵ عهده دار ایفای نقش غیرنظامی سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی (سیتو)۱. اعضای این اتحادیه عبارت اند از اندونزی، مالزی، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، برونئی۲ (از ۱۹۸۴)، ویتنام (از ۱۹۹۵)، لائوس۳ و میانمار۴ (از ۱۹۹۷)، و کامبوج (از ۱۹۹۹). دفتر مرکزی آن در جاکارتا۵، پایتخت اندونزی، قرار دارد. کرۀ جنوبی نیز نخستین بار در نشست سالانۀ وزرای خارجۀ اعضای این اتحادیه شرکت کرد (۲۰۰۰). در ۱۹۹۲، دولت های عضو این اتحادیه موافقت نامه ای امضا کردند که به موجب آن از آغاز ۲۰۰۸ منطقۀ تجارت آزاد آسه آن (اَفتا)۶ تشکیل می شد، اما در نشست سران دولت های عضو، که در دسامبر ۱۹۹۸ در هانوی۷، پایتخت ویتنام، برگزار شد، توافق به عمل آمد که منطقۀ تجارت آزاد بین اعضای پرسابقه تر آسه آن از ۲۰۰۲ برقرار شود. در سال ۲۰۰۰، معادل ۹۰ درصد تولیدات مشمول مقررات تجارت آزاد بود. ترتیب کار اتحادیه برای اعضای تازه واردتر متفاوت است؛ کامبوج، که در آوریل ۱۹۹۹ به این اتحادیه پیوسته است، باید تا ۲۰۱۰ برنامۀ کاهش تعرفه ها را کاملاً اجرا کند، و لائوس و میانمار، تا ۲۰۰۸، و ویتنام هم، که تا ۲۰۰۶ مهلت داشتند. در دسامبر ۱۹۹۵، رهبران آسه آن با امضای اعلامیه ای، مالکیت، تولید، و خرید جنگ افزارهای هسته ای را در منطقه ممنوع اعلام کردند. در نشست وزرای خارجۀ دولت های عضو اتحادیه در سال ۲۰۰۰، سه مأمور عالی رتبه برای برخورد و اقدام فوری با وضعیت های اضطراری در منطقۀ جنوب شرقی آسیا تعیین شدند.

پیشنهاد کاربران

بپرس