اتحادیه لاتین

اتحادیه لاتین، سازمانی بین المللی شامل کشورهایی بود که از زبان های رومی استفاده می کردند. این سازمان از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۱۲ مشغول به کار بود. هدف آن حفاظت، طرح و ترویج میراث فرهنگی مشترک مردم لاتین و متحد کردن هویت جهان لاتین و تحت تأثیر لاتین بود. این سازمان در ۱۹۵۴ در مادرید اسپانیا ایجاد شد و اعضای آن از ۱۲ کشور به ۳۶ کشور، شامل کشورهای آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا، آفریقا و منطقه آسیا و اقیانوس آرام افزایش یافت. [ ۲]
نام های رسمی اتحادیه لاتین عبارت بودند از: Union Latine در فرانسوی، Unione Latina در ایتالیایی، União Latina در پرتغالی، Uniunea Latină در رومانیایی، Unión Latina در اسپانیایی و Unió Llatina در کاتالان[ ۳]
با توجه به مشکلات مالی، اتحادیهٔ لاتین در تاریخ ۲۶ ژانویه ۲۰۱۲، تعلیق فعالیت هایش و در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۲، انحلال دبیرخانهٔ خود و پایان کار همهٔ کارکنان سازمان را اعلام کرد. [ ۴]
با توجه به وبگاه اتحادیه لاتین، کشورهای دارای معیارهای زیر می توانستند عضو این سازمان شوند:
• معیارهای زبانی:
• زبان رسمی از لاتین مشتق شده باشد.
• زبان مشتق شده از لاتین در آموزش و پرورش استفاده شود.
• زبان مشتق شده از لاتین معمولاً در رسانه های جمعی یا در زندگی روزمره استفاده شود.
• وجود ادبیات قابل توجه در زبان مشتق شده از لاتین
• مطبوعات و نشر به زبان مشتق شده از لاتین
• تلویزیون با درصد قابل توجهی از برنامه به زبان مشتق شده از لاتین
• رادیو به طور گسترده در زبان مشتق شده از لاتین پخش شود.
• وراثت مستقیم یا غیرمستقیم میراث روم باستان، که دولت به آن وفادار باقی بماند و عمدتاً از طریق آموزش لاتین آن را زنده نگه دارد.
• آموزش فرهنگی زبان های خارجی دارای ریشهٔ لاتین
• برنامه های تبادل با سایر کشورهای لاتین
• سازمان های اجتماعی، به ویژه در فضای قانونی، بر اساس احترام به آزادی های اساسی، اصول کلی حقوق بشر و دموکراسی، بردباری و آزادی مذهب
زبان رسمی اتحادیه لاتین اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی، پرتغالی، رومانیایی و کاتالان بود. اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی و پرتغالی به عنوان زبان کاری کاربرد داشتند. تمام متون انتشار عمومی به این چهار زبان و برخی به رومانیایی و کاتالان هم ترجمه می شدند.
این اتحادیه از سه نهاد اصلی یعنی کنگره، شورای اجرایی و دبیرخانه عمومی تشکیل شده بود.