اتحادیه جیمز لیند، یک طرح مبتکرانه غیرانتفاعی بریتانیایی است که در سال ۲۰۰۴ میلادی راه اندازی شد. [ ۱] این اتحادیه برای گرد هم آوردن بیماران، مراقبان و پزشکان در «شرکای تدوین اولویت بندی» ( Priority Setting Partnerships ) ، به منظور شناسایی و اولویت بندی سؤالات بدون پاسخ یا عدم قطعیت شواهدی که به اعتقاد آنها مهم ترین شواهد هستند، تأسیس شد. هدف آن است تا اطمینان حاصل شود کسانی که بودجه تحقیقات سلامت را تامین می کنند از اولویت بیماران، مراقبان و پزشکانی که نیاز به استفاده از پژوهش در زندگی روزمره خود دارند، مطلع هستند.
مؤسسه ملی تحقیقات سلامت و مراقبت ( NIHR ) بودجه هماهنگی این اتحادیه را تأمین می کند، اما «شرکای تدوین اولویت بندی»، منابع خود را برای تأمین مالی مشارکت خود پیدا می کنند. در سال ۲۰۱۶ جایزه اجتماعی فدراسیون بنیاد انجمن های علمی پزشکی هلند ( فدرا ) به دلیل ابتکار اتحادیه جیمز لیند برای مشارکت دادن بیماران برای اولویت های پژوهشی به آنها اعطا شد. [ ۲]
پژوهش در مورد اثرات درمانی، اغلب علایق مشترک بیماران و پزشکان را نادیده می گیرد. در نتیجه، به سؤالاتی که هر دو مهم می دانند، پرداخته نمی شود. صنایع دارویی و فناوری پزشکی و دانشگاه ها نقش اساسی در توسعه درمان های جدید دارند، اما اولویت های آنها لزوماً با اولویت های بیماران و پزشکان یکسان نیست. به همین دلیل بسیاری از زمینه های پژوهشی بالقوه ارزشمند نادیده گرفته می شوند. به نظر می رسد گرد هم آوردن بیماران و پزشکان برای اولویت بندی مشترک سؤالات بی پاسخ به ندرت اتفاق می افتد. [ ۳]
اتحادیه جیمز لیند بیماران و نمایندگان بیماران، مراقبان و پزشکان را به صورت فردی یا گروهی گرد هم می آورد تا «شرکای تدوین اولویت بندی» را با تمرکز بر شرایط خاص سلامت تشکیل دهند. برای مثال، شرکای تدوین اولویت های آسم توسط آسم انگلستان و انجمن توراسیک بریتانیا هدایت می شد، در حالی که شرکای تدوین اولویت های بی اختیاری ادرار توسط بنیاد مثانه و روده ( Bladder & Bowel Foundation ) و گروه بی اختیاری کاکرین، یکی از گروه های کاکرین، راهبری می شد. [ ۴]
«شرکای تدوین اولویت بندی» با هم کار می کنند تا موارد عدم قطعیت را از بیماران، مراقبان و پزشکان جمع آوری کنند. سپس عدم قطعیت ها را بررسی می کنند تا اطمینان حاصل شود که نمی توان آنها را با دانش، تحقیقات یا منابع اطلاعاتی موجود پاسخ داد. پس از آن، عدم قطعیت ها وارد فرایند اولویت بندی می شوند، که هدف آن رسیدن به ده فهرست برتر از اولویت های پژوهشی است که توسط بیماران، مراقبان و پزشکان به اشتراک گذاشته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمؤسسه ملی تحقیقات سلامت و مراقبت ( NIHR ) بودجه هماهنگی این اتحادیه را تأمین می کند، اما «شرکای تدوین اولویت بندی»، منابع خود را برای تأمین مالی مشارکت خود پیدا می کنند. در سال ۲۰۱۶ جایزه اجتماعی فدراسیون بنیاد انجمن های علمی پزشکی هلند ( فدرا ) به دلیل ابتکار اتحادیه جیمز لیند برای مشارکت دادن بیماران برای اولویت های پژوهشی به آنها اعطا شد. [ ۲]
پژوهش در مورد اثرات درمانی، اغلب علایق مشترک بیماران و پزشکان را نادیده می گیرد. در نتیجه، به سؤالاتی که هر دو مهم می دانند، پرداخته نمی شود. صنایع دارویی و فناوری پزشکی و دانشگاه ها نقش اساسی در توسعه درمان های جدید دارند، اما اولویت های آنها لزوماً با اولویت های بیماران و پزشکان یکسان نیست. به همین دلیل بسیاری از زمینه های پژوهشی بالقوه ارزشمند نادیده گرفته می شوند. به نظر می رسد گرد هم آوردن بیماران و پزشکان برای اولویت بندی مشترک سؤالات بی پاسخ به ندرت اتفاق می افتد. [ ۳]
اتحادیه جیمز لیند بیماران و نمایندگان بیماران، مراقبان و پزشکان را به صورت فردی یا گروهی گرد هم می آورد تا «شرکای تدوین اولویت بندی» را با تمرکز بر شرایط خاص سلامت تشکیل دهند. برای مثال، شرکای تدوین اولویت های آسم توسط آسم انگلستان و انجمن توراسیک بریتانیا هدایت می شد، در حالی که شرکای تدوین اولویت های بی اختیاری ادرار توسط بنیاد مثانه و روده ( Bladder & Bowel Foundation ) و گروه بی اختیاری کاکرین، یکی از گروه های کاکرین، راهبری می شد. [ ۴]
«شرکای تدوین اولویت بندی» با هم کار می کنند تا موارد عدم قطعیت را از بیماران، مراقبان و پزشکان جمع آوری کنند. سپس عدم قطعیت ها را بررسی می کنند تا اطمینان حاصل شود که نمی توان آنها را با دانش، تحقیقات یا منابع اطلاعاتی موجود پاسخ داد. پس از آن، عدم قطعیت ها وارد فرایند اولویت بندی می شوند، که هدف آن رسیدن به ده فهرست برتر از اولویت های پژوهشی است که توسط بیماران، مراقبان و پزشکان به اشتراک گذاشته می شود.
wiki: اتحادیه جیمز لیند