اتحادیه بین المللی جهانگردی ( Alliance Internationale de Tourisme - AIT ) ، فدراسیونی بین المللی از سازمان های جهانگردی و حمل و نقل است که «نماینده منافع ملی انجمن های جهانگردی و خودروایی» می باشند. AIT در جهت بهبود شرایط در زمینه جهانگردی با کشورهای مختلف در طول دورانهای گذشته، فعالیت عمده ای را برای تسهیل سفر مسافران داشته است. باید گفت که مهمترین راه حل مشکلات عمده ای که در جهانگردی وجود دارد یا به وجود می آید تنها در سایه همکاری و همیاری کشورهای عضو با یکدیگر میسر می باشد.
با توسعه و ازدیاد کانون های جهانگردی و اتومبیلرانی، در سال ۱۸۹۶ ایده پیدایش اتحادیه بین المللی و پیروی از خط مشی کلی و عمومی اکثر انجمن ها به اصول و قوانین پیشنهاد شده از سوی بعضی کشورها، شکل گرفت. پیدایش و تأسیس چنین اتحادیه ای و شکل گیری قوانین و مقررات بین الملل نیاز به برگزاری کنگره های متعددی داشت. اولین ابتکار در برگزاری کنگره ای در این زمینه از سوی کلوپ هلند ( ANWB ) در فوریه سال ۱۸۹۷ صورت گرفت و بدنبال آن در ۲۷ ژوئیه همان سال ۱۲ کانون دومین کنگره خود را در بروکسل تشکیل دادند که هدف اصلی آنها تأسیس «اتحادیه یا فدراسیون بین المللی صنعت جهانگردی» بود.
در ماه اوت سال ۱۸۹۸ کنگره دیگری در لوکزامبورک، تحت ریاست کانون جهانگردی سوئد ( STF ) بر پا گردید. در پایان این کنگره "اتحادیه بین المللی جهانگردی ( I. T. A. T ) " با شرکت ۱۷ سازمان و کانون که هشت سازمان از میان کانون های دوچرخه سواری بودند رسماً تشکیل گردید.
با شروع جنگ جهانی اول و استعفای چند کانون از عضویت در اتحادیه I. T. A. T این اتحادیه منحل گردید. اما در سال ۱۹۱۹ مجدداً در پاریس تحت نام جدید AIT ) Alliance Internationale de Tourisme ) شکل گرفت. جهانگردی مجدداً شروع به رشد کرد، کنفرانس های جهانگردی بسیار زیادی برگزار گردید و پتانسیل اقتصاد منطقه ای و تفاهم و دوستی بین الملل را گسترش داد. علی رغم گفته هراکلیوس که «جنگ پدر تمام چیزهاست» پایان جنگ سبب بالا رفتن روح همیاری بین الملل و تمایل به صلح در بین مردم و توسعه صنعت جهانگردی گردید. جنگ علی رغم ویرانی و مرگ موجب پیدایش اهمیت پیشرفت صنعت ساخت و ساز در کشورهای توسعه یافته و پیشرفت فناوری گردید و بخشی از این فناوری در خدمت مستقیم صنعت اتومبیل سازی بکار گرفته شد.
A. I. T همکاری تنگاتنگی با سازمانها و آژانسهای بین المللی برقرار نمود و با سازمانهای جدید التأسیس مانند اتحادیه حمل و نقل بین المللی جاده ای ( IRU ) و فدراسیون بین المللی جادهای ( IRF ) موجب برقراری روابط نزدیک باعث تسهیل در مسافرتهای زمینی و هوایی شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا توسعه و ازدیاد کانون های جهانگردی و اتومبیلرانی، در سال ۱۸۹۶ ایده پیدایش اتحادیه بین المللی و پیروی از خط مشی کلی و عمومی اکثر انجمن ها به اصول و قوانین پیشنهاد شده از سوی بعضی کشورها، شکل گرفت. پیدایش و تأسیس چنین اتحادیه ای و شکل گیری قوانین و مقررات بین الملل نیاز به برگزاری کنگره های متعددی داشت. اولین ابتکار در برگزاری کنگره ای در این زمینه از سوی کلوپ هلند ( ANWB ) در فوریه سال ۱۸۹۷ صورت گرفت و بدنبال آن در ۲۷ ژوئیه همان سال ۱۲ کانون دومین کنگره خود را در بروکسل تشکیل دادند که هدف اصلی آنها تأسیس «اتحادیه یا فدراسیون بین المللی صنعت جهانگردی» بود.
در ماه اوت سال ۱۸۹۸ کنگره دیگری در لوکزامبورک، تحت ریاست کانون جهانگردی سوئد ( STF ) بر پا گردید. در پایان این کنگره "اتحادیه بین المللی جهانگردی ( I. T. A. T ) " با شرکت ۱۷ سازمان و کانون که هشت سازمان از میان کانون های دوچرخه سواری بودند رسماً تشکیل گردید.
با شروع جنگ جهانی اول و استعفای چند کانون از عضویت در اتحادیه I. T. A. T این اتحادیه منحل گردید. اما در سال ۱۹۱۹ مجدداً در پاریس تحت نام جدید AIT ) Alliance Internationale de Tourisme ) شکل گرفت. جهانگردی مجدداً شروع به رشد کرد، کنفرانس های جهانگردی بسیار زیادی برگزار گردید و پتانسیل اقتصاد منطقه ای و تفاهم و دوستی بین الملل را گسترش داد. علی رغم گفته هراکلیوس که «جنگ پدر تمام چیزهاست» پایان جنگ سبب بالا رفتن روح همیاری بین الملل و تمایل به صلح در بین مردم و توسعه صنعت جهانگردی گردید. جنگ علی رغم ویرانی و مرگ موجب پیدایش اهمیت پیشرفت صنعت ساخت و ساز در کشورهای توسعه یافته و پیشرفت فناوری گردید و بخشی از این فناوری در خدمت مستقیم صنعت اتومبیل سازی بکار گرفته شد.
A. I. T همکاری تنگاتنگی با سازمانها و آژانسهای بین المللی برقرار نمود و با سازمانهای جدید التأسیس مانند اتحادیه حمل و نقل بین المللی جاده ای ( IRU ) و فدراسیون بین المللی جادهای ( IRF ) موجب برقراری روابط نزدیک باعث تسهیل در مسافرتهای زمینی و هوایی شد.
