[ویکی فقه] بَکر بن وائِل، نام اتحادیه ای قدیمی متشکل از قبایل عربِ مرکز، مشرق ، و پس از آن ها اعراب شمال جزیرة العرب است.
قبیله بَکر ، مانند قبیله عبدالقیس ، وابسته به گروهی بود که بعدها رَبیعه خوانده شد.در تبارنامه قبیله ای، بنی بکر سه رده پایین تر از بنی عبدالقیس بود.قبیله ثَعلَبة (بن عُکابَه) را می توان هسته مرکزی بکر بن وائل به شمار آورد.به نوشته یوشع ستون نشین، ایشان در ۵۰۳ میلادی ، در پادشاهی کِنده در شمال عربستان ، قبیله عمده ای تشکیل می دادند.نام بکر اندکی پس از آن نیز در یکی از کتیبه های عربستان جنوبی آمده است.در تبارنامه بکر، قبیله ثعلبه در ردیف قبایل عِجل و حَنیفة بن لُجَیم آمده است، ولی یَشکُر بن بکر سه رده بالاتر است.ثعلبه خود به قبایل کوچک ترِ بنی شیبان، ذُهل، تَیمَاللات (تیم اللّه)، و قَیس تقسیم می شود.
محل سکونت قبائل بکر
قبایل بکر در سرزمین یَمامه می زیستند که خود شامل بود بر: اَلعِرض ـ یعنی وادی حَنیفه ـ و شاخه های آن چون لُحا، که در نقشه های جغرافیایی شَیب ها آمده، نِساح، اَلسُلَیّ، و نیز ناحیه الخَرج در سمت جنوب و ناحیه اَلوِتر و توابع آن در شمال خطِ آبریز.مرکز یمامه یعنی حَجر (نزدیک ریاض کنونی) نخست در دست قبیله حنیفه بود، بعدها افراد قبایل دیگرِ بکر نیز در آن جا مسکن گزیدند.در میان ساکنان شهر دیگر، یعنی جَوّ (جوالیمامة که بعدها خِضرَمه خوانده شد)، واقع در جنوب شرقی حجر نیز تعداد زیادی از بنی حنیفه بودند،و در آن سوی خط آبریز، واحه های قُرّان و مَلهَم را در تملک خود داشتند.در نواحی دورتر شمال غرب، یعنی در مناطق وَشَم و سُدَیر، نیز گروه های دیگری از بنی حنیفه به صورت مهاجر زندگی می کردند.افراد ذُهل بن ثَعلبه هم بیش تر در (قریه بنی) سَدُوس، در کنار وادیی که به وِتر می پیوندد، ساکن بودند؛ نام سَدوس نیز خود از نام یکی از شعب آن قبیله گرفته شده است.قبیله قیس بن ثعلبه علاوه بر مناطق دیگر، در مَنفوحه واقع در جنوب ریاض کنونی مسکن داشتند.قراین نشان می دهد که قریه هایی نیز به یَشکُر، عجل، و شیبان تعلق داشته است.دو شهر جوّ و حجر خود مرکز فرهنگی کهنسال بوده اند که، به موجب روایات بعدی، به قبایل از میان رفته طَسم و جَدیس منسوب است.در دوره های صدر اسلام ، هنوز تعدادی از میل های سنگی در حجر مشاهده می شد، اما میل های جو ، بر اثر یورش و چپاولی که به سرکردگی یکی از افراد سلسله حَسّانِ عربستان جنوبی صورت گرفت، ویران شد.
محصولات زراعی قبائل بکر
در همه این واحه ها نخل پرورش می دادند، اما در دره عِرض، و نیز در خَرج غلّه هم کشت می شد.در سال های فراوانی، غلّه به مکّه صادر می شد، اما در خشکسالی ، محصول کفاف اهالی را هم نمی کرد.
علت نزاع قبائل بکر
...
قبیله بَکر ، مانند قبیله عبدالقیس ، وابسته به گروهی بود که بعدها رَبیعه خوانده شد.در تبارنامه قبیله ای، بنی بکر سه رده پایین تر از بنی عبدالقیس بود.قبیله ثَعلَبة (بن عُکابَه) را می توان هسته مرکزی بکر بن وائل به شمار آورد.به نوشته یوشع ستون نشین، ایشان در ۵۰۳ میلادی ، در پادشاهی کِنده در شمال عربستان ، قبیله عمده ای تشکیل می دادند.نام بکر اندکی پس از آن نیز در یکی از کتیبه های عربستان جنوبی آمده است.در تبارنامه بکر، قبیله ثعلبه در ردیف قبایل عِجل و حَنیفة بن لُجَیم آمده است، ولی یَشکُر بن بکر سه رده بالاتر است.ثعلبه خود به قبایل کوچک ترِ بنی شیبان، ذُهل، تَیمَاللات (تیم اللّه)، و قَیس تقسیم می شود.
محل سکونت قبائل بکر
قبایل بکر در سرزمین یَمامه می زیستند که خود شامل بود بر: اَلعِرض ـ یعنی وادی حَنیفه ـ و شاخه های آن چون لُحا، که در نقشه های جغرافیایی شَیب ها آمده، نِساح، اَلسُلَیّ، و نیز ناحیه الخَرج در سمت جنوب و ناحیه اَلوِتر و توابع آن در شمال خطِ آبریز.مرکز یمامه یعنی حَجر (نزدیک ریاض کنونی) نخست در دست قبیله حنیفه بود، بعدها افراد قبایل دیگرِ بکر نیز در آن جا مسکن گزیدند.در میان ساکنان شهر دیگر، یعنی جَوّ (جوالیمامة که بعدها خِضرَمه خوانده شد)، واقع در جنوب شرقی حجر نیز تعداد زیادی از بنی حنیفه بودند،و در آن سوی خط آبریز، واحه های قُرّان و مَلهَم را در تملک خود داشتند.در نواحی دورتر شمال غرب، یعنی در مناطق وَشَم و سُدَیر، نیز گروه های دیگری از بنی حنیفه به صورت مهاجر زندگی می کردند.افراد ذُهل بن ثَعلبه هم بیش تر در (قریه بنی) سَدُوس، در کنار وادیی که به وِتر می پیوندد، ساکن بودند؛ نام سَدوس نیز خود از نام یکی از شعب آن قبیله گرفته شده است.قبیله قیس بن ثعلبه علاوه بر مناطق دیگر، در مَنفوحه واقع در جنوب ریاض کنونی مسکن داشتند.قراین نشان می دهد که قریه هایی نیز به یَشکُر، عجل، و شیبان تعلق داشته است.دو شهر جوّ و حجر خود مرکز فرهنگی کهنسال بوده اند که، به موجب روایات بعدی، به قبایل از میان رفته طَسم و جَدیس منسوب است.در دوره های صدر اسلام ، هنوز تعدادی از میل های سنگی در حجر مشاهده می شد، اما میل های جو ، بر اثر یورش و چپاولی که به سرکردگی یکی از افراد سلسله حَسّانِ عربستان جنوبی صورت گرفت، ویران شد.
محصولات زراعی قبائل بکر
در همه این واحه ها نخل پرورش می دادند، اما در دره عِرض، و نیز در خَرج غلّه هم کشت می شد.در سال های فراوانی، غلّه به مکّه صادر می شد، اما در خشکسالی ، محصول کفاف اهالی را هم نمی کرد.
علت نزاع قبائل بکر
...
wikifeqh: بکربن_وائل