اتحادیه اعتباری مشارکت مالی با مالکیت اعضا، کنترل دموکراتیک توسط اعضا ان، و برای هدف ارتقاء صرفه جویی، دادن اعتبار در نرخ های رقابتی و ارائه سایر خدمات مالی به اعضایش است. بیشتر اتحادیه های اعتباری نیز خدمات معطوف به حمایت از توسعه اجتماعی یا پیشرفت بین المللی پایدار را در سطح ملی ارائه می کنند. [ ۱] سیستم های جهانی، اتحادیه اعتباری به طور قابل توجهی برحسب کل دارایی های سیستم و میانگین اندازه دارایی مؤسسه متفاوت هستند، از عملیات داوطلبانه با چند عضو در موسسات با دارایی های چند بیلیون دلاری تا صدها هزار عضو است. اتحادیه های اعتباری همراستای سایر سازمان های مشارکتی یا متقابل کار می کنند که در بانک داری مشارکتی مثل تعاونی های مسکن کار می کنند. [ ۲]
اتحادیه های اعتباری با بانک ها وسایر موسسات مالی متفاوت هستند از این بابت که کسانی که حساب هایی در اتحادیه اعتباری دارند اعضا و مالکان هستند، و هیئت مدیره را در سیستم یک شخص یک رأی صرفنظر از حجم سرمایه گذاری شان انتخاب می کنند، با مأموریتی برای "جامعه محور بودن "و "خدمت به مردم، نه سود". اتحادیه های اعتباری خدمات مالی مشابه با بانک ها را ارائه می کنند، اما اغلب از واژگان تخصصی متفاوت استفاده می کنند؛ خدمات مشترک شامل حساب های مشترک ( حساب های پس انداز ) ، تسهیم حساب های درفت ( حساب های چک ) ، کارت های اعتباری، مجوزهای کوتاه مدت ( مجوزهای پس انداز ) و بانک داری انلاین. معمولاً، تنها عضوی از اتحادیه اعتباری ممکن است پولی را پس انداز کرده یا وام بگیرد. نظرسنجی ها از اعضا در بانک ها و اتحادیه های اعتباری به طور سازگار میزان رضایت مندی بالاتر مشتری با کیفیت سرویس در اتحادیه اعتباری را نشان داده است. اتحادیه های اعتباری از قدیم مدعی ارائه خدمات برتر به اعضا و تعهد به کمک به اعضا در بهبود شرایط مالی بوده اند. در مقوله شمول مالی اتحادیه های اعتباری ارائه دامنه وسیع تر وام و ذخیره تولیدات را با هزینه بسیار ارزان تر به اعضا نسبت به بیشتر موسسات سرمایه گذاری خرد ادعا می کنند. [ ۳]
در بافت اتحادیه اعتباری، "نه برای سود" همان سازمان خیریه "غیر انتفاعی" یا سازمان مشابه است. اتحادیه های اعتباری "غیر انتفاعی" هستند چون هدف شان خدمت به اعضا شان به جای به حداکثر رساندن سود هاست. اما برخلاف خیریه ها و امثال ان، اتحادیه های اعتباری صرفاً بر خیریه ها متکی نیستند، و موسسات مالی هستند باید آنچه که در شرایط اقتصادی، سود کم ( یعنی شرایط حسابداری بدون سود، "مازاد" ) است را برای حفظ موجودیت اعمال کنند. طبق شورای جهانی اتحادیه های اعتباری ( WOCCU ) عواید اتحادیه اعتباری ( از وام ها و سرمایه گذاری ها ) باید از مخارج عملیاتی و سود سهام ( سود پرداخت شده در پس اندازها ) به منظور حفظ سرمایه و قدرت پرداخت دین فراتر رود. اف. دبلیو رافسین، پایه گذار WOCCU در سال ۱۸۷۰ نوشت که اتحادیه های اعتباری "طبق یاده بند قانون مشارکت های المان، طبق قانون مشترک تجارت "تجار" تعریف می شوند. از این رو آن ها نوعی کسب و کار تجاری را تشکیل می دهند که مالکان اعضا اتحادیه های اعتباری هستند". در ایالات متحده، اتحادیه های اعتباری تحت قانون اتحادیه اعتبار کشور تحت عنوان ۵۰۱–۱۴ معاف از مالیات هستند. اتحادیه های اعتباری فدرال مطابق با قانون اتحادیه اعتبار فدرال سازمان دهی و اجرا می شوند که نهادهای دولتی ایالات متحده محسوب می شوند؛ آن ها تحت بخش ۵۰۱–۱ معاف از مالیات هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاتحادیه های اعتباری با بانک ها وسایر موسسات مالی متفاوت هستند از این بابت که کسانی که حساب هایی در اتحادیه اعتباری دارند اعضا و مالکان هستند، و هیئت مدیره را در سیستم یک شخص یک رأی صرفنظر از حجم سرمایه گذاری شان انتخاب می کنند، با مأموریتی برای "جامعه محور بودن "و "خدمت به مردم، نه سود". اتحادیه های اعتباری خدمات مالی مشابه با بانک ها را ارائه می کنند، اما اغلب از واژگان تخصصی متفاوت استفاده می کنند؛ خدمات مشترک شامل حساب های مشترک ( حساب های پس انداز ) ، تسهیم حساب های درفت ( حساب های چک ) ، کارت های اعتباری، مجوزهای کوتاه مدت ( مجوزهای پس انداز ) و بانک داری انلاین. معمولاً، تنها عضوی از اتحادیه اعتباری ممکن است پولی را پس انداز کرده یا وام بگیرد. نظرسنجی ها از اعضا در بانک ها و اتحادیه های اعتباری به طور سازگار میزان رضایت مندی بالاتر مشتری با کیفیت سرویس در اتحادیه اعتباری را نشان داده است. اتحادیه های اعتباری از قدیم مدعی ارائه خدمات برتر به اعضا و تعهد به کمک به اعضا در بهبود شرایط مالی بوده اند. در مقوله شمول مالی اتحادیه های اعتباری ارائه دامنه وسیع تر وام و ذخیره تولیدات را با هزینه بسیار ارزان تر به اعضا نسبت به بیشتر موسسات سرمایه گذاری خرد ادعا می کنند. [ ۳]
در بافت اتحادیه اعتباری، "نه برای سود" همان سازمان خیریه "غیر انتفاعی" یا سازمان مشابه است. اتحادیه های اعتباری "غیر انتفاعی" هستند چون هدف شان خدمت به اعضا شان به جای به حداکثر رساندن سود هاست. اما برخلاف خیریه ها و امثال ان، اتحادیه های اعتباری صرفاً بر خیریه ها متکی نیستند، و موسسات مالی هستند باید آنچه که در شرایط اقتصادی، سود کم ( یعنی شرایط حسابداری بدون سود، "مازاد" ) است را برای حفظ موجودیت اعمال کنند. طبق شورای جهانی اتحادیه های اعتباری ( WOCCU ) عواید اتحادیه اعتباری ( از وام ها و سرمایه گذاری ها ) باید از مخارج عملیاتی و سود سهام ( سود پرداخت شده در پس اندازها ) به منظور حفظ سرمایه و قدرت پرداخت دین فراتر رود. اف. دبلیو رافسین، پایه گذار WOCCU در سال ۱۸۷۰ نوشت که اتحادیه های اعتباری "طبق یاده بند قانون مشارکت های المان، طبق قانون مشترک تجارت "تجار" تعریف می شوند. از این رو آن ها نوعی کسب و کار تجاری را تشکیل می دهند که مالکان اعضا اتحادیه های اعتباری هستند". در ایالات متحده، اتحادیه های اعتباری تحت قانون اتحادیه اعتبار کشور تحت عنوان ۵۰۱–۱۴ معاف از مالیات هستند. اتحادیه های اعتباری فدرال مطابق با قانون اتحادیه اعتبار فدرال سازمان دهی و اجرا می شوند که نهادهای دولتی ایالات متحده محسوب می شوند؛ آن ها تحت بخش ۵۰۱–۱ معاف از مالیات هستند.
wiki: اتحادیه اعتباری