اتاکم بامرا

لغت نامه دهخدا

اتاکم بامرا. [ اَ ک ُ ب ِ اَ رِل ْ لاه ] ( اِخ ) ابوالعباس. مؤلف حبیب السیر آرد: چون مستنصر ( خلیفه مصر ) با فوجی از خواص کشته شده از جمله مردمی که خود را از آن غرقاب بساحل نجات رسانیدندیکی ابوالعباس اتاکم بأمراﷲ بود که در سلک احفاد المسترشد باﷲ انتظام داشت و چون او به مصر رسید بموجب صوابدید بندقدار قائم مقام المستنصر باﷲ گشت و [ پس ] از آنکه چهل سال و چهل ماه ( ظ: چهار ماه ) اسم خلافت بر وی اطلاق کردند درگذشت. رجوع به حبط 2 ص 85 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس