اتانین

لغت نامه دهخدا

اتانین. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اَتون. آتش دانهای نانوایان و آهک پزان و جز آن. کوره های آجرپزی. تنورهای نانوائی.

دانشنامه آزاد فارسی

اَتانین
در موسیقی اصطلاحی برای استخراج و تشخیص ادوار ایقاعی. موسیقی دانان ایرانی در گذشته برای استخراج و تشخیص ادوار مختلف ایقاعی وزن آهنگ ها را براساس افاعیل عروضی قرار داده اند و برای تقطیع وزن آهنگ ها از دو حرف ت و ن و از ترکیب آن ها مانند تن، تَنَن، تَنَنَن... استفاده کرده اند. معادل برخی از آن ها به شکل نت امروز به این صورت است: تَنْ= ♪، تَنَنْ= ♫.

پیشنهاد کاربران

نمونه برای این واژه؛ کتاب دستور سه تار تالیف استاد حسین علیزاده است که به شکلی ماهرانه از اتانین استفاده کرده اند و پایه گزار سبکی نو در نُت خوانی موسیقی دستگاهی بوده اند.

بپرس