ابیله
لغت نامه دهخدا
ابیله. [ اَ ل َ ] ( ع اِ ) دسته کاه. ایباله. وبیلة.
ابیله. [ اُ ب َ ل َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغّر اِبِل.
پیشنهاد کاربران
سلیم
آبیله: پیچ، مارپیچ، هنگام در هم تابیدن سیم ها یا چیزهای مانند آن.
آبیله: پیچ، مارپیچ، هنگام در هم تابیدن سیم ها یا چیزهای مانند آن.