ابیانه

لغت نامه دهخدا

ابیانه. [ اَن ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان برزرود بخش نطنز شهرستان کاشان واقع در 38 هزارگزی شمال باختری نطنز و 17 هزارگزی باختر شوسه نطنزبه کاشان. کوهستانی و سردسیر است. سکنه آن 2000 تن. آب آن از چشمه سار و 20 رشته قنات. محصول آن غلات ، انواع میوه جات و حبوبات. ( از فرهنگ جغرافیائی ج 3 ).

دانشنامه آزاد فارسی

اَبْیانه
نمونه ای از معماری بومی نمونه ای از معماری بومی نمونه ای از معماری بومی آبادی مشهور و خوش آب و هوا در دامنۀ شمال غربی کوه کرکس و در ۲۸کیلومتری شهر نطنز. کنار برزرود در درۀ جنوبی کوه پنجه علی و سه راه هنجن به مراوند و میمه قرار دارد. ارتفاع آن ۲,۲۰۰ متر و اقلیم آن معتدل مایل به سرد و خشک است. مسجد جامع ابیانه و محراب چوبی آن با تاریخ ۷۷۶ق و منبر چوبی با تاریخ ۴۶۶ق به همراه کتیبۀ به خط کوفی از دیدنی های این منطقه است. حفظ آداب و رسوم کهن از ویژگی های اصلی مردم ابیانه است به طوری که معماری ساختمان ها، بناهای تاریخی و حتی پوشاک اهالی غالباً بومی و دیدنی است و مهم ترین قطب گردشگری منطقه به شمار می رود.

پیشنهاد کاربران

ویونا به معنی بیدستان است نه جایی که آب فراوان دارد
ابیانه قبلا بانام ویونا بوده و ویونا یعنی جایی که آب فراوان داشته است

بپرس