ابی فؤن

لغت نامه دهخدا

ابی فؤن. [ اُ ف ُ ءَ ] ( معرب ، اِ ) گلی است کبود که بیشتر در گندم زارها روید از خانواده قنطوریون و آنرا به ترکی حسن بیگ اودی و در تداول عوام زارعین نان روغنی گویند. و عربی آن مرّار باشد.

فرهنگ فارسی

گلی است کبود که بیشتر در گندم زار ها روید

پیشنهاد کاربران

بپرس