ابگیر دون خوان

دانشنامه عمومی

آبگیر دون خوان. آبگیر دون خوان ( انگلیسی: Don Juan Pond ) یک دریاچه زیاده شور کوچک و بسیار کم ژرفا در انتهای غربی دره رایت در سرزمین ویکتوریا در جنوبگان است که در ۹ کیلومتری غرب دریاچه واندا قرار دارد. این دریاچه میان رشته کوه آسگارد به سمت جنوب و رشته کوه دایس به سمت شمال قرار دارد.
آبگیر دون خوان با شوری بیش از ۴۷٪، شورترین دریاچه در جنوبگان است و شوری بسیار زیاد آن باعث می شود که تا دمای °۵۰− سلسیوس نیز به صورت مایع باقی بماند. این آبگیر در سال ۱۹۶۱ توسط جورج اچ. میر کشف شد و به نام دو خلبان بالگرد که خلبانی بالگرد در نخستین پرواز جهت بازدید میدانی آبگیر را به عهده اشتند، نام گذاری شد.
آبگیر دون خوان یک دریاچه زیاده شور با بستر هموار و ژرفای کم است. شوری آب این دریاچه بالاترین رکورد ثبت شده در دنیا را داراست که از شوری آب دریای مرده و دریاچه عسل در جیبوتی نیز بالاتر است. مقدار شوری در دریاچه واندا و احتمالاً دیگر دریاچه های واقع در دره های خشک مک موردو نیز به همین اندازه است. شوری آب آن از ۲۰۰ تا ۴۷۴ گرم بر لیتر متغیر است که بخش عمده آن کلسیم کلرید است. شوری آب آبگیر دون خوان ۱۸ برابر شوری اقیانوس و ۱٫۳ برابر شوری دریای مرده است و تنها دریاچه زیاده شور در جنوبگان است که تقریباً هیچ گاه یخ نمی بندد. این آبگیر به صورت نقطه زهکش آب زیرزمینی است و مناطق پیرامون آن با نمک های سدیم کلرید و کلرید کلسیم پوشیده شده که با تبخیر آب رسوب گذاری شده اند.
عکس آبگیر دون خوان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس