اب گل

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

( آب گل ) آب گل. [ ب ِ گ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلاب. عطری که از گل سرخ گیرند : و از وی [ از پارس ] آب گل و آب بنفشه... خیزد. ( حدودالعالم ).
از آن پس به آب ِ گُل و بوی خوش
بشستند دست و نشستند کش.
اسدی.

فرهنگ فارسی

( آب گل ) گلاب
گلاب

پیشنهاد کاربران

بپرس