آبکاری الکترولس نیکل. آبکاری الکترولس نیکل
آبکاری الکترولس نیکل ( electroless nickel plating ) یا به اختصار پوشش ENP، روشی برای ایجاد پوشش نیکل بدون اعمال جریان خارجی است و الکترون مورد نیاز به وسیلهٔ واکنش های شیمیایی درون حمام تأمین می شود. فرایند آبکاری الکترولس نیکل در ایران نیکل سخت نیز نامیده می شود. از فرایند الکترولس نیکل با هدف ایجاد پوشش فلزی پیوسته و یکنواخت استفاده می شود. آبکاری الکترولس را همچنین تحت عنوان آبکاری خودکاتالیتیکی نیز می نامند، زیرا قابلیت تشکیل بر روی فلزات و موادی را دارد که از نظر کاتالیتیکی فعال هستند. [ ۱] در فرایند آبکاری الکترولس، یون های فلزی و عامل احیاکننده فقط در حضور کاتالیزور با یکدیگر واکنش داده و بنابراین برای شروع واکنش احیاء، مواد پایه باید فعال باشند یا اینکه سطح زیرلایه را باید توسط کاتالیزورهای مناسب فعال نمود. [ ۲] این روش مخصوصاً در مواردی که غیر هادی ها ( مانند پلاستیک ها ) به عنوان زیرلایه استفاده می شوند دارای اهمیت است. در حمام های الکترولس نیکل، عامل احیاکننده، منبع تهیه الکترون برای احیاء نمک های فلزی بوده و می تواند هیپوفسفیت، فرمالدئید، بوروهیدرید یا آمینوبوران باشد.
پوشش های نیکل - فسفر از طریق روش های الکتریکی نیز قابل حصول هستند. در روش های آبکاری الکترولس و نیز آبکاری الکتریکی، یون های فلزی موجود در محلول، احیاشده و رسوبی از فلز یا ترکیب جامد به وجود می آید. تفاوت این دو روش در منبع تأمین الکترون های لازم برای انجام عمل احیاء است. در روش آبکاری الکتریکی نیکل، الکترون ها توسط منبع خارجی تأمین می شوند در حالیکه در روش آبکاری الکترولس نیکل - فسفر این عمل توسط عامل احیاکننده شیمیایی تأمین خواهد شد. عامل احیاکننده ای که عموماً در روش آبکاری الکترولس، مورد مصرف قرار می گیرد هیپوفسفیت سدیم است. یون هیپوفسفیت دارای پتانسیل احیاکننده۰٫۹ - ولت بوده و بنابراین نسبت به یون های نیکل با پتانسیل استاندارد ۰٫۲۵ - ولت حالت احیاکنندگی دارد. [ ۳] [ ۴]
• در روش آبکاری الکتریکی نیکل، از آندهای نیکلی برای انجام آبکاری استفاده می شود. آندهای مورد استفاده یکی از منابع ورود ناخالصی ها به داخل حمام بوده که در روش الکترولس، حذف خواهند شد.
• یکنواختی پوشش های الکترولس نیکل - فسفر بیشتر از پوشش های رسوب الکتریکی است به طوری که حتی اگر جسم آبکاری شده دارای شکل پیچیده و ناهموار باشد با این وجود پوشش بدست آمده از روش الکترولس دارای ضخامت یکسانی در کلیه قسمت های جسم است. در روش الکترولس، سطح نمونه به عنوان کاتالیزور عمل نموده و باعث خواهد شد که نیروی محرکه برای احیاء شیمیایی در کلیه قسمت های نمونه، یکسان باشد. در حالی که در روش آبکاری الکتریکی، ضخامت آبکاری شده توسط دانسیته جریان موضعی کنترل شده که اغلب از نقطه ای به نقطه دیگر تغییر می کند.
• پوشش های الکترولس، عموماً دارای ترکیب شیمیایی یکنواخت تری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی نیکل هستند.
• پوشش های الکترولس نیکل - فسفر دارای خواص مکانیکی و مغناطیسی یکنواخت تری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی هستند.
• پوشش های الکترولس معمولاً به صورت آمورف بوده و از خلل و فرج کمتری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی برخوردار هستند.
• سختی و مقاومت سایشی بدست آمده از پوشش های الکترولس نیکل - فسفر بیشتر از پوشش های رسوب الکتریکی است.
• برای انجام آبکاری الکترولس، نیازی به استفاده از آند و منبع ولتاژ نیست.
• نتایج آزمایش ها خوردگی نشان می دهد که پوشش های رسوب الکتریکی نیکل - فسفر، مقاومت خوردگی بهتری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآبکاری الکترولس نیکل ( electroless nickel plating ) یا به اختصار پوشش ENP، روشی برای ایجاد پوشش نیکل بدون اعمال جریان خارجی است و الکترون مورد نیاز به وسیلهٔ واکنش های شیمیایی درون حمام تأمین می شود. فرایند آبکاری الکترولس نیکل در ایران نیکل سخت نیز نامیده می شود. از فرایند الکترولس نیکل با هدف ایجاد پوشش فلزی پیوسته و یکنواخت استفاده می شود. آبکاری الکترولس را همچنین تحت عنوان آبکاری خودکاتالیتیکی نیز می نامند، زیرا قابلیت تشکیل بر روی فلزات و موادی را دارد که از نظر کاتالیتیکی فعال هستند. [ ۱] در فرایند آبکاری الکترولس، یون های فلزی و عامل احیاکننده فقط در حضور کاتالیزور با یکدیگر واکنش داده و بنابراین برای شروع واکنش احیاء، مواد پایه باید فعال باشند یا اینکه سطح زیرلایه را باید توسط کاتالیزورهای مناسب فعال نمود. [ ۲] این روش مخصوصاً در مواردی که غیر هادی ها ( مانند پلاستیک ها ) به عنوان زیرلایه استفاده می شوند دارای اهمیت است. در حمام های الکترولس نیکل، عامل احیاکننده، منبع تهیه الکترون برای احیاء نمک های فلزی بوده و می تواند هیپوفسفیت، فرمالدئید، بوروهیدرید یا آمینوبوران باشد.
پوشش های نیکل - فسفر از طریق روش های الکتریکی نیز قابل حصول هستند. در روش های آبکاری الکترولس و نیز آبکاری الکتریکی، یون های فلزی موجود در محلول، احیاشده و رسوبی از فلز یا ترکیب جامد به وجود می آید. تفاوت این دو روش در منبع تأمین الکترون های لازم برای انجام عمل احیاء است. در روش آبکاری الکتریکی نیکل، الکترون ها توسط منبع خارجی تأمین می شوند در حالیکه در روش آبکاری الکترولس نیکل - فسفر این عمل توسط عامل احیاکننده شیمیایی تأمین خواهد شد. عامل احیاکننده ای که عموماً در روش آبکاری الکترولس، مورد مصرف قرار می گیرد هیپوفسفیت سدیم است. یون هیپوفسفیت دارای پتانسیل احیاکننده۰٫۹ - ولت بوده و بنابراین نسبت به یون های نیکل با پتانسیل استاندارد ۰٫۲۵ - ولت حالت احیاکنندگی دارد. [ ۳] [ ۴]
• در روش آبکاری الکتریکی نیکل، از آندهای نیکلی برای انجام آبکاری استفاده می شود. آندهای مورد استفاده یکی از منابع ورود ناخالصی ها به داخل حمام بوده که در روش الکترولس، حذف خواهند شد.
• یکنواختی پوشش های الکترولس نیکل - فسفر بیشتر از پوشش های رسوب الکتریکی است به طوری که حتی اگر جسم آبکاری شده دارای شکل پیچیده و ناهموار باشد با این وجود پوشش بدست آمده از روش الکترولس دارای ضخامت یکسانی در کلیه قسمت های جسم است. در روش الکترولس، سطح نمونه به عنوان کاتالیزور عمل نموده و باعث خواهد شد که نیروی محرکه برای احیاء شیمیایی در کلیه قسمت های نمونه، یکسان باشد. در حالی که در روش آبکاری الکتریکی، ضخامت آبکاری شده توسط دانسیته جریان موضعی کنترل شده که اغلب از نقطه ای به نقطه دیگر تغییر می کند.
• پوشش های الکترولس، عموماً دارای ترکیب شیمیایی یکنواخت تری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی نیکل هستند.
• پوشش های الکترولس نیکل - فسفر دارای خواص مکانیکی و مغناطیسی یکنواخت تری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی هستند.
• پوشش های الکترولس معمولاً به صورت آمورف بوده و از خلل و فرج کمتری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی برخوردار هستند.
• سختی و مقاومت سایشی بدست آمده از پوشش های الکترولس نیکل - فسفر بیشتر از پوشش های رسوب الکتریکی است.
• برای انجام آبکاری الکترولس، نیازی به استفاده از آند و منبع ولتاژ نیست.
• نتایج آزمایش ها خوردگی نشان می دهد که پوشش های رسوب الکتریکی نیکل - فسفر، مقاومت خوردگی بهتری نسبت به پوشش های رسوب الکتریکی دارند.
wiki: آبکاری الکترولس نیکل