ابوهاشم جعفری

[ویکی اهل البیت] خیلی عظیم القدر و بزرگ منزلت است نزد ائمه اطهار علیهم السلام و از حضرت امام رضا علیه السلام تا امام زمان حضرت صاحب الامر علیه السلام را درک کرده و از همگی روایت کرده و سید بن طاووس او را از وکلاء ناحیه مقدسه شمرده و از برای اوست اخبار و مسایلی و اشعار نیکو در حق ائمه علیهم السلام.
و ابن عیاش کتابی در اخبار ابوهاشم نوشته که شیخ طبرسی در (أعلام الوری) از آن نقل می کند و در ذکر معجزات حضرت امام حسن عسکری علیه السلام بیاید چند خبر از آن. وفات کرد در سنه دویست و شصت و یک.
مسعودی فرموده که قبر شریفش مشهور است و ظاهرا مزارش در بغداد باشد چه آن جناب از اهل بغداد و متوطن در آن جا بوده و مردی صاحب ورع و زهد و نسک و علم و عقل و کثیرالروایه بود و در آن زمان به علو نسب او در میان آل ابی طالب کسی نبوده.
پدرش قاسم، امیر یمن و مردی جلیل بوده و مادر قاسم ام حکیم دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است. پس ‍ قاسم بن اسحاق پسرخاله حضرت امام صادق علیه السلام می شود و برادرزاده ابوهاشم محمد بن جعفر بن قاسم زوج فاطمه بنت الرضا علیه السلام است.
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال، قسمت دوم، باب دوازدهم: در تاریخ امام دهم