ابونضره
لغت نامه دهخدا
ابونضرة. [ اَ ن َ رَ ] ( اِخ ) الغفاری. جمیل بن ابی نضره. رجوع به ابونصر حمیل ( با صاد و حاء مهمله ) شود.
ابونضرة. [ اَ ن َ رَ ] ( اِخ ) منذربن مالک. محدث است.
ابونضرة. [ اَ ن َ رَ ] ( اِخ ) منذربن مالک بن قطیعه یا قطعه. محدث است.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید