ابومعبد خزاعی

[ویکی فقه] منقذ بن ربیعه خزاعی، مشهور به ابومعبد از جمله صحابیان و روات حدیث رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بوده است. وی هنگام هجرت پیامبر به مدینه به همراه همسرش مسلمان شد و به مدینه مهاجرت کرد.
عبدالعزی بن منقذ بن ربیعه خزاعی، مشهور به ابومعبد از جمله صحابیان و روات حدیث
ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، بیروت دارالفکر، ۱۴۱۵، ج۶۷، ص۳۸.
در منابع آمده است: «پیامبر خدا به قصد هجرت به مدینه، از مکّه خارج شد. ابوبکر و غلامش (عامر بن فُهَیره) و راهنمای آن دو (عبداللّه بن اریقط لیثی) بر در خیمه امّ معبد خُزاعی، گذر کردند. او زنی بود که جلوی خیمه می نشست و به دیگران آب و غذا می داد. از او پرسیدند که آیا گوشت و خرما دارد تا از وی بخرند؛ ام معبد به خاطر قحطی و خشکسالی از این که نمی توانست از ایشان پذیرایی کند عذرخواهی کرد.طبق نقلی دیگر ام معبد گوسفندی برای پیامبر و همراهانش ذبح کرد.
بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷، ج۱، ص۲۶۲.
به نظر می رسد ابو معبد و همسرش پس از این ماجرا به مدینه مهاجرت کرده باشند. در نقلی آمده است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به ابومعبد فرمود: من دجال را دیدم او شبیه ترین مردم به اکثم بن ابی الجون بود. اکثم گفت: آیا این امر به من ضرر می زند فرمود خیر چون تو مومنی و او کافر.
ابن اثیر، عزالدین ، اسدالغابه، بیروت دارالفکر، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۳۳.
...