ابومحمد عبدالله بن محمد ازدی

[ویکی فقه] ابومحمد عبدالله بن محمد ازدی، از لغویون قرن پنجم است.
تاریخ و مکان ولادت وی مشخص نیست؛ ولی بنا به قول محقق کتاب الماء؛ هادی حسن حمودی، تولد او در صحار در سرزمین عمان بوده است و به نقل عیون الانباء وفات او در جمادی الاخر سال ۴۶۶ ق در شهر بلنسیه در اندلس اتفاق افتاده است.
اساتید
از آنچه که با مطالعه الفاظ معنا شده در این کتاب ارزشمند برمی آید، به نظر می رسد مؤلف به بصره و بغداد مسافرت کرده است و سپس به ایران آمده و درک محضر ابوریحان بیرونی و ابن سینا را نموده است. وی در کتاب خود علاوه بر اشاره ای که در مقدمه کرده است، مکررا از ابن سینا با تعبیراتی چون شیخنا العلامه نام برده و نه تنها در نقل مطالب از آثار شناخته شده ابن سینا استفاده کرده است به آموخته های شفاهی خود نیز از محضر استاد اشارات متعدد دارد. همین موضوع مقارنه و قرب زمانی مؤلف با حیات علمی ابن سینا به ارزش این اثر صدچندان می افزاید و به درک صحیح تر مصطلاحات طب سنتی کمک می کند.
وفات در اندلس
ظاهرا مولف پس از سفر به ایران و کسب اندوخته علمی به بیت المقدس و از آنجا برای توقف کوتاهی به مصر رفته و پس از آن به یکی از قطب های علمی آن عصر؛ یعنی سرزمین اسلامی اندلس (اسپانیا) سفر کرده است و وفات وی در همان سرزمین واقع شده است.
اثر علمی
...