ابومحمد روزبهان بقلی فسایی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
روزبهان بقلی فسایی، صدرالدین ابومحمد
صوفی. معروف به شیخ شطاح. در شهر فسا متولد شد، در شیراز تربیت یافت و جامع علوم ظاهری و باطنی بود. وی دکانی داشت که در آن بقل می فروخت و به همین سبب به بقلی معروف شد و نیز به علت داشتن شط حیات زیاد به شیخ شطاح معروف است.
وی با شیخ ابوالنجیب سهروردی در شنیدن صحیح بخاری در مرز اسکندریه شریک بوده است. او خرقه از شیخ سراج الدین محمود بن خلفه بن عبدالسلام بن احمد گرفته، چندی نزد فقیه ارشدالدین نیریزی شاگردی کرده است.
علاوه بر این پنجاه سال در مسجد جامع عتیق مردم را موعظه و ارشاد می کرد. از مشایخی که در محضر وی حاضر می شدند، علی لالا و بهاءالدین یزدی و ابوالحسن کرد و شیخ ابوالقاسم خاوی و ابوالفتح نیریزی می باشد. از وی بیست و هشت تصنیف در تفسیر، فقه، حدیث و اصول و تصوف به جای مانده است. از جمله: «عبهر العاشقین»؛ «حقایق الاخبار»؛ «العقائد»؛ «مشرب الارواح»؛ «لوامع التوحید»؛ «رساله النفس فی روح القدس»؛ «لطائف الایمان فی تفسیر القرآن»؛ «شرح شطحیات»؛ «الموشح فی مذاهب الاربعه»؛ «عرائس البیان فی حقایق القرآن»؛ «الانوار فی کشف الاسرار»؛ «سیر ارواح»؛ «صفوه مشارب العشق».