ابولیث صفّاری، محمد بن خلف ( ـ پس از ۲۹۹ق)
(محمد بن خلف) نیای امیران دورۀ دوم سلسله صفاری . از عموزادگان یعقوب و عمرولیث بود. طاهر و یعقوب بن محمد او را نزد خود خوانده و خواهرشان را به ازدواج او درآوردند که ثمرۀ این ازدواج ، ابوجعفر احمد بود. احترام او نزد طاهر و یعقوب رشک دیگر سران دولت صفّاری را برانگیخت . او در غیاب امیران مزبور در ۲۹۲ق مدتی به جانشینی آن ها حکومت سیستان را برعهده داشت . چون ضعف قدرت و بی کفایتی امیران صفاری و اختلاف در میان سران سپاه را دید، آن ها را به اتحاد و یگانگی برای جلوگیری از زوال حکومت صفّاری فراخواند. بعد از غلبۀ لیث بن علی بر سیستان و اسارت طاهر و یعقوب ، ظاهراً به دربار سبکری در فارس گریخت و هنگام غلبۀ سپاه خلیفه بر سبکری در ۲۹۹ق به اسارت درآمد.
(محمد بن خلف) نیای امیران دورۀ دوم سلسله صفاری . از عموزادگان یعقوب و عمرولیث بود. طاهر و یعقوب بن محمد او را نزد خود خوانده و خواهرشان را به ازدواج او درآوردند که ثمرۀ این ازدواج ، ابوجعفر احمد بود. احترام او نزد طاهر و یعقوب رشک دیگر سران دولت صفّاری را برانگیخت . او در غیاب امیران مزبور در ۲۹۲ق مدتی به جانشینی آن ها حکومت سیستان را برعهده داشت . چون ضعف قدرت و بی کفایتی امیران صفاری و اختلاف در میان سران سپاه را دید، آن ها را به اتحاد و یگانگی برای جلوگیری از زوال حکومت صفّاری فراخواند. بعد از غلبۀ لیث بن علی بر سیستان و اسارت طاهر و یعقوب ، ظاهراً به دربار سبکری در فارس گریخت و هنگام غلبۀ سپاه خلیفه بر سبکری در ۲۹۹ق به اسارت درآمد.