ابوقتب

لغت نامه دهخدا

ابوقتب. [ اَ ق َ ت َ ] ( ع اِ مرکب ) بوقَتَب. خر. ستور :
طاعت و احسان و علم و راستی را برگزین
گوش چون داری بقول بوقماش و بوقتب.
ناصرخسرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس