ابوعیینه بن مهلب

[ویکی فقه] ابوعُیَیْنة بن مهلب، از شخصیت های خاندان آل مهلب می باشد؛ این خاندان، خاندانی اصالتا ایرانی منسوب به مهلّب بن ابی صُفره بوده، که در اوایل ظهور اسلام برآمد و لااقل تا سده ۷قمری/۱۳ میلادی امیران، وزیران، شاعران و دانشمندانی از آن برخاستند.
ابوعُیَیْنة بن مهلب (۱۰۲ق/۷۲۰م)، او نیز در سال ۹۲ق/۷۱۰م مانند تعدادی دیگر از پسران مهلب در دست حجاج بن یوسف اسیر بود، ولی به شفاعت سلیمان به عبدالملک و فرمان خلیفه، ولید بن عبدالملک، حجاج دست از او برداشت.
محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۲۱۵، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
۱. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۲۱۵، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست. ۲. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۴۱۳، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست. ۳. ↑ عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۶، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل مهلب»، ج۲، ص۴۷۳.
...