ابوعیاض

لغت نامه دهخدا

ابوعیاض. [ اَ ] ( ع اِ مرکب ) باشه. باشق. ابوسراقه. ( مهذب الاسماء ).

ابوعیاض. [ اَ ] ( اِخ ) صحابی است.

ابوعیاض. [ اَ ] ( اِخ ) ابان بن راشد سروجی. از روات حدیث است و از مسعودی روایت کند.

ابوعیاض. [ اَ ] ( اِخ ) عمروبن الأسود العبسی الشامی. از روات حدیث است.

پیشنهاد کاربران

بپرس