ابوعطیه
لغت نامه دهخدا
ابوعطیه.[ اَ ع َ طی ی َ ] ( اِخ ) جبیربن عطیه. از روات است.
ابوعطیه. [ اَ ع َ طی ی َ ] ( اِخ ) حردبن قطن الثکنی. او از ابومسهر الاعرابی روایت کند. ( ابن الندیم ).
ابوعطیه. [ اَ ع َ طی ی َ ] ( اِخ ) عمربن جندب. تابعی است و برخی نام وی مالک بن عامر الهمدانی گفته اند. او در ولایت عبدالملک درگذشت.
ابوعطیه. [ اَ ع َ طی ی َ ] ( اِخ ) المذبوح. از روات است.
ابوعطیه. [ اَ ع َ طی ی َ ] ( اِخ ) مولی بنی عقیل. او از مالک بن الحویرث و از او بدیل بن میسره روایت کند.
ابوعطیه. [ اَ ع َ طی ی َ ] ( اِخ ) وادعی. برخی نام وی را مالک بن عامر و بعضی عمروبن ابی جندب گفته اند. صحابی است و ابن سیرین از وی روایت کند.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید