ابوعذر. [ اَ ع ُ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) ابوعذرزنی ؛ آنکه دوشیزگی او برداشت. ( المزهر ). دوشیزگی برنده. ابوعذرالمراءة؛ آنکه دوشیزگی او بگرفت. نخستین مرد که با دوشیزه ای آرمد. || مبتکر امری.
