📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
🇮🇷پژوهش محسن داداش پور باکر
📲اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی
بسم الله الرحمن الرحیم
📜امام علی علیه السلام:
هیچ راهی برتر از تحقیق و حقیقت جویی نیست.
... [مشاهده متن کامل]
#معرفی_شاعران_و_نویسندگان
[جاحظ]
✍ ابوعثمان عمرو بن بحر ( ۱۶۰–۲۵۵ق ) مشهور به جاحِظ؛ ادیب معتزلی، جانورشناس، روانشناس، خوش سخن، خوشنویس، عضو دارالحکمه از اهالی بصره است.
آوازه ی وی بیشتر به دلیل مهارت او در فنون ادبی است؛ به گونه ای که او را �پادشاه نثر ادبی� نامیده اند.
وی نوشته هایی درباره ی گیاهان، جانوران، گیتاشناسی، پزشکی، کیمیا و روانشناسی داشته، دیدگاه ها و اندیشه هایش بیشتر مبتنی بر روش تجربی بوده است.
گفته اند که او حدود ۳۵۰ کتاب نوشته که بیشتر آنها در گذر زمان از میان رفته و تنها رسالاتی از وی به جا مانده که می توان سه کتاب �البخلاء� درباره ی اخلاق، �الحیوان� درباره ی جانوران و �البیان و التبیین� پیرامون فن بلاغت را از آن جمله برشمرد.
جاحظ می گوید: ایرانیان سخندانترین مردم ( اخطب الناس ) هستند و از میان ایرانیان، پارسیان ( فارس ها ) خطیبترین مردم ایرانند و
شیرین زبانتر و خوش اداتر و بامحبتتر و در دوستی پایدارتر مردمِ مروند و در زبان پارسی دری ازهمه فصیحتر ایشانند.
نوشته های جاحظ بسیار گوناگونند؛ وی پیرامون بسیاری زمینه ها از جمله ادبیات، ادبیات عامه، کلام، سیاست و برخی شاخه های علوم طبیعی قلم برده است؛ اما آنچه کتابهای او را ممتاز می سازد، شیوه ی ادبی بارز او در نگارش، آگاهی او از زندگی اجتماعی مردم و شناخت سرشت و اخلاقشان است. از نوشته های او می توان موارد زیر را برشمرد:
اخلاق الشطار، اخلاق الملوک، البیان و التبیین، تحصین الاموال، جوابات کتاب المعرفة ، حانوت عطار و بسیاری آثار دیگر. .
سرانجام وی پس از مجاهدت های بسیار در علوم مختلف در بصره دار فانی را وداع گفت.
جاحظ
ابوعثمان عمرو بن بحر ( ۱۶۰–۲۵۵ق ) مشهور به جاحِظ؛ ادیب معتزلی، جانورشناس، روانشناس، خوش سخن، خوشنویس، عضو دارالحکمه از اهالی بصره است. [۱]
جاحظ
زادهٔ۷۷۶
بصره، خلافت عباسیان
درگذشت۸۶۸–۹
بصره، خلافت عباسیان
دورهقرون وسطی
حیطهفلسفه اسلامی
علایق اصلی
ادبیات عربی
تأثیرگذار بر
آوازه ی وی بیشتر به دلیل مهارت او در فنون ادبی است؛ به گونه ای که او را �پادشاه نثر ادبی� نامیده اند. [۲]
کتاب البخلاء ( خسیس ) حاوی حکایت های فکاهی جالبی است که گاه در مجلات عربی منتشر و باعث شده جاحظ در میان عرب امروزی ( همانند عبید زاکانی برای ایرانیان ) شناخته شده باشد.
وی نوشته هایی درباره ی گیاهان، جانوران، گیتاشناسی، پزشکی، کیمیا و روانشناسی داشته، دیدگاه ها و اندیشه هایش بیشتر مبتنی بر روش تجربی بوده است. [۳]
گفته اند که او حدود ۳۵۰ کتاب نوشته که بیشتر آنها در گذر زمان از میان رفته و تنها رسالاتی از وی به جا مانده که می توان سه کتاب �البخلاء� درباره ی اخلاق، �الحیوان� درباره ی جانوران و �البیان و التبیین� پیرامون فن بلاغت را از آن جمله برشمرد. [۴]
جاحظ می گوید: �ایرانیان سخندانترین مردم ( اخطب الناس ) هستند و از میان ایرانیان، پارسیان ( فارس ها ) خطیبترین مردم ایرانند و شیرین زبانتر و خوش اداتر و بامحبتتر و در دوستی پایدارتر مردمِ مروند و در زبان پارسی دری ازهمه فصیحتر ایشانند. چنانچه مردم قصبه ی اهواز در زبان پهلوی فصیحترین ایرانیانند. �[۵]
جاحظ با وجودی که ضد شعوبیه بوده از بلاغت ایرانی و الفاظ زیبا و پرمایگی معنا در زبان فارسی سخن گفته و توصیه کرده است که اگر کسی می خواهد در فن سخنوری به درجه ی عالی برسد باید کتاب �کاروند� پارسیان را بخواند. �[۳]
📘آثار
ویر
توصیف زرافه در کتاب الحیوان
نوشته های جاحظ بسیار گوناگونند؛ وی پیرامون بسیاری زمینه ها از جمله ادبیات، ادبیات عامه، کلام، سیاست و برخی شاخه های علوم طبیعی قلم برده است؛ اما آنچه کتابهای او را ممتاز می سازد، شیوه ی ادبی بارز او در نگارش، آگاهی او از زندگی اجتماعی مردم و شناخت سرشت و اخلاقشان است. از نوشته های او می توان موارد زیر را برشمرد:
اخلاق الشطار
اخلاق الملوک
البیان و التبیین
تحصین الاموال
جوابات کتاب المعرفة
حانوت عطار
الرد علی اصحاب الالهام
الرد علی المشبة
رد النصاری
رسالة فی الحسد
سحر البیان
سلوة الحریف بمناظرة الربیع و الخریف
عناصر الادب
فضیلة المعتزلة
کتاب آی القرآن
کتاب الابل
کتاب الاخبار
کتاب الاخوان
کتاب الاستبداد و المشاورة فی الحروب
کتاب الاستطاعة
کتاب الاصنام
کتاب الاعتزال
کتاب الامامة
کتاب الامثال
کتاب الامصار
کتاب الانس و السکن
کتاب البُخَلاء
کتاب البغل
کتاب البلدان
کتاب التربیع
کتاب التسویة بین العرب و العجم
کتاب التعبیر
کتاب التفکر و الاعتبار
کتاب الجواری
کتاب الحجر و الفتوة
کتاب الحزم و الجزم
کتاب الحیوان
کتاب الخطاب فی التوحید
کتاب الدلال
کتاب السلطان
کتاب السلوک
کتاب السودان
کتاب الشارب و المشروب
کتاب الصرحاء و الهجناء
کتاب صناعة الکلام
کتاب الصولجان
کتاب الطبایع
کتاب الطفیلیین
کتاب العثمانیة
کتاب العُرْس و العرائس
کتاب الفتیان
کتاب الفخر بین عبد شمس و بنی مخزوم
کتاب فخر القحطانیة و العدنانیة
کتاب القرآن
کتاب اللصوص
کتاب المحاسن و الاضداد
کتاب المزاح و الجد
کتاب المعرفة
کتاب المعلمین
کتاب المغنیین
کتاب مناقب ضدالخلافة و فضائل الاتراک
کتاب الناشی و المتلاشی
کتاب النبی و المتنبی
کتاب النجم و جوابه
کتاب النرد و الشطرنج
کتاب النساء
کتاب الوعد
کتاب الوکلاء و المتوکلین
کتاب الهدایا
مسائل کتاب المعرفه
معانی القرآن
مقالة فی اصول الدین
نظم القرآن
نقض الطب
فضایل الاتراک
نوادر الجن[۶]
🔵موسیقی
تصنیفات جاحظ بسیار و در آنها مطالب سودمند و بایا پیرامون مسائل دوران ساسانی از جمله شعر و سرود و خنیاگری است:[۱]
طبقات المغنیین: شرح مطالبی درباره ی جایگاه های خنیاگران دوران ساسانی
التاج: درباره ی طبقه های سه گانه ی ندیمان و رامشیان و رتبه هایی که داشته اند، جشن مهرگان و مطالبی درباره ی استادی و چیرگی برخی هنرمندان
رسالة القیان: نامه ی کنیزکان رامشگر
المحاسن و الاضداد
📗منابع
ویرایش
ستایشگر، مهدی ( ۱۳۷۶ ) ، نام نامهٔ موسیقی ایران زمین جلد سوّم، تهران: اطلاعات، شابک ۹۶۴ - ۴۲۳ - ۳۷۷ - ۸
زندگی و آثار جاحظ. صص. ۴۵.
علوی مقدم، سید محمد: جاحظ و بلاغت. در: مجله �کیهان اندیشه� فروردین و اردیبهشت ۱۳۶۷ - شماره ۱۷. ( از صفحه ۱۱۲ تا ۱۱۹ ) .
همان.
بهار، محمدتقی ( ۱۳۹۰ ) . سبک شناسی. ج. یک. تهران: زوار. ص. ۱۸۰–۱۸۱. شابک ۹۶۴۴۰۱۱۳۲۵.
دانشنامه جهان اسلام، جاحظ
"جاحظ - ویکی پدیا، دانشنامهٔ آزاد" https://fa. wikipedia. org/wiki/جاحظ
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦ ࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
🇮🇷پژوهش محسن داداش پور باکر
📲اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی
بسم الله الرحمن الرحیم
📜امام علی علیه السلام:
هیچ راهی برتر از تحقیق و حقیقت جویی نیست.
... [مشاهده متن کامل]
#معرفی_شاعران_و_نویسندگان
[جاحظ]
✍ ابوعثمان عمرو بن بحر ( ۱۶۰–۲۵۵ق ) مشهور به جاحِظ؛ ادیب معتزلی، جانورشناس، روانشناس، خوش سخن، خوشنویس، عضو دارالحکمه از اهالی بصره است.
آوازه ی وی بیشتر به دلیل مهارت او در فنون ادبی است؛ به گونه ای که او را �پادشاه نثر ادبی� نامیده اند.
وی نوشته هایی درباره ی گیاهان، جانوران، گیتاشناسی، پزشکی، کیمیا و روانشناسی داشته، دیدگاه ها و اندیشه هایش بیشتر مبتنی بر روش تجربی بوده است.
گفته اند که او حدود ۳۵۰ کتاب نوشته که بیشتر آنها در گذر زمان از میان رفته و تنها رسالاتی از وی به جا مانده که می توان سه کتاب �البخلاء� درباره ی اخلاق، �الحیوان� درباره ی جانوران و �البیان و التبیین� پیرامون فن بلاغت را از آن جمله برشمرد.
جاحظ می گوید: ایرانیان سخندانترین مردم ( اخطب الناس ) هستند و از میان ایرانیان، پارسیان ( فارس ها ) خطیبترین مردم ایرانند و
شیرین زبانتر و خوش اداتر و بامحبتتر و در دوستی پایدارتر مردمِ مروند و در زبان پارسی دری ازهمه فصیحتر ایشانند.
نوشته های جاحظ بسیار گوناگونند؛ وی پیرامون بسیاری زمینه ها از جمله ادبیات، ادبیات عامه، کلام، سیاست و برخی شاخه های علوم طبیعی قلم برده است؛ اما آنچه کتابهای او را ممتاز می سازد، شیوه ی ادبی بارز او در نگارش، آگاهی او از زندگی اجتماعی مردم و شناخت سرشت و اخلاقشان است. از نوشته های او می توان موارد زیر را برشمرد:
اخلاق الشطار، اخلاق الملوک، البیان و التبیین، تحصین الاموال، جوابات کتاب المعرفة ، حانوت عطار و بسیاری آثار دیگر. .
سرانجام وی پس از مجاهدت های بسیار در علوم مختلف در بصره دار فانی را وداع گفت.
جاحظ
ابوعثمان عمرو بن بحر ( ۱۶۰–۲۵۵ق ) مشهور به جاحِظ؛ ادیب معتزلی، جانورشناس، روانشناس، خوش سخن، خوشنویس، عضو دارالحکمه از اهالی بصره است. [۱]
جاحظ
زادهٔ۷۷۶
بصره، خلافت عباسیان
درگذشت۸۶۸–۹
بصره، خلافت عباسیان
دورهقرون وسطی
حیطهفلسفه اسلامی
علایق اصلی
ادبیات عربی
تأثیرگذار بر
آوازه ی وی بیشتر به دلیل مهارت او در فنون ادبی است؛ به گونه ای که او را �پادشاه نثر ادبی� نامیده اند. [۲]
کتاب البخلاء ( خسیس ) حاوی حکایت های فکاهی جالبی است که گاه در مجلات عربی منتشر و باعث شده جاحظ در میان عرب امروزی ( همانند عبید زاکانی برای ایرانیان ) شناخته شده باشد.
وی نوشته هایی درباره ی گیاهان، جانوران، گیتاشناسی، پزشکی، کیمیا و روانشناسی داشته، دیدگاه ها و اندیشه هایش بیشتر مبتنی بر روش تجربی بوده است. [۳]
گفته اند که او حدود ۳۵۰ کتاب نوشته که بیشتر آنها در گذر زمان از میان رفته و تنها رسالاتی از وی به جا مانده که می توان سه کتاب �البخلاء� درباره ی اخلاق، �الحیوان� درباره ی جانوران و �البیان و التبیین� پیرامون فن بلاغت را از آن جمله برشمرد. [۴]
جاحظ می گوید: �ایرانیان سخندانترین مردم ( اخطب الناس ) هستند و از میان ایرانیان، پارسیان ( فارس ها ) خطیبترین مردم ایرانند و شیرین زبانتر و خوش اداتر و بامحبتتر و در دوستی پایدارتر مردمِ مروند و در زبان پارسی دری ازهمه فصیحتر ایشانند. چنانچه مردم قصبه ی اهواز در زبان پهلوی فصیحترین ایرانیانند. �[۵]
جاحظ با وجودی که ضد شعوبیه بوده از بلاغت ایرانی و الفاظ زیبا و پرمایگی معنا در زبان فارسی سخن گفته و توصیه کرده است که اگر کسی می خواهد در فن سخنوری به درجه ی عالی برسد باید کتاب �کاروند� پارسیان را بخواند. �[۳]
📘آثار
ویر
توصیف زرافه در کتاب الحیوان
نوشته های جاحظ بسیار گوناگونند؛ وی پیرامون بسیاری زمینه ها از جمله ادبیات، ادبیات عامه، کلام، سیاست و برخی شاخه های علوم طبیعی قلم برده است؛ اما آنچه کتابهای او را ممتاز می سازد، شیوه ی ادبی بارز او در نگارش، آگاهی او از زندگی اجتماعی مردم و شناخت سرشت و اخلاقشان است. از نوشته های او می توان موارد زیر را برشمرد:
اخلاق الشطار
اخلاق الملوک
البیان و التبیین
تحصین الاموال
جوابات کتاب المعرفة
حانوت عطار
الرد علی اصحاب الالهام
الرد علی المشبة
رد النصاری
رسالة فی الحسد
سحر البیان
سلوة الحریف بمناظرة الربیع و الخریف
عناصر الادب
فضیلة المعتزلة
کتاب آی القرآن
کتاب الابل
کتاب الاخبار
کتاب الاخوان
کتاب الاستبداد و المشاورة فی الحروب
کتاب الاستطاعة
کتاب الاصنام
کتاب الاعتزال
کتاب الامامة
کتاب الامثال
کتاب الامصار
کتاب الانس و السکن
کتاب البُخَلاء
کتاب البغل
کتاب البلدان
کتاب التربیع
کتاب التسویة بین العرب و العجم
کتاب التعبیر
کتاب التفکر و الاعتبار
کتاب الجواری
کتاب الحجر و الفتوة
کتاب الحزم و الجزم
کتاب الحیوان
کتاب الخطاب فی التوحید
کتاب الدلال
کتاب السلطان
کتاب السلوک
کتاب السودان
کتاب الشارب و المشروب
کتاب الصرحاء و الهجناء
کتاب صناعة الکلام
کتاب الصولجان
کتاب الطبایع
کتاب الطفیلیین
کتاب العثمانیة
کتاب العُرْس و العرائس
کتاب الفتیان
کتاب الفخر بین عبد شمس و بنی مخزوم
کتاب فخر القحطانیة و العدنانیة
کتاب القرآن
کتاب اللصوص
کتاب المحاسن و الاضداد
کتاب المزاح و الجد
کتاب المعرفة
کتاب المعلمین
کتاب المغنیین
کتاب مناقب ضدالخلافة و فضائل الاتراک
کتاب الناشی و المتلاشی
کتاب النبی و المتنبی
کتاب النجم و جوابه
کتاب النرد و الشطرنج
کتاب النساء
کتاب الوعد
کتاب الوکلاء و المتوکلین
کتاب الهدایا
مسائل کتاب المعرفه
معانی القرآن
مقالة فی اصول الدین
نظم القرآن
نقض الطب
فضایل الاتراک
نوادر الجن[۶]
🔵موسیقی
تصنیفات جاحظ بسیار و در آنها مطالب سودمند و بایا پیرامون مسائل دوران ساسانی از جمله شعر و سرود و خنیاگری است:[۱]
طبقات المغنیین: شرح مطالبی درباره ی جایگاه های خنیاگران دوران ساسانی
التاج: درباره ی طبقه های سه گانه ی ندیمان و رامشیان و رتبه هایی که داشته اند، جشن مهرگان و مطالبی درباره ی استادی و چیرگی برخی هنرمندان
رسالة القیان: نامه ی کنیزکان رامشگر
المحاسن و الاضداد
📗منابع
ویرایش
ستایشگر، مهدی ( ۱۳۷۶ ) ، نام نامهٔ موسیقی ایران زمین جلد سوّم، تهران: اطلاعات، شابک ۹۶۴ - ۴۲۳ - ۳۷۷ - ۸
زندگی و آثار جاحظ. صص. ۴۵.
علوی مقدم، سید محمد: جاحظ و بلاغت. در: مجله �کیهان اندیشه� فروردین و اردیبهشت ۱۳۶۷ - شماره ۱۷. ( از صفحه ۱۱۲ تا ۱۱۹ ) .
همان.
بهار، محمدتقی ( ۱۳۹۰ ) . سبک شناسی. ج. یک. تهران: زوار. ص. ۱۸۰–۱۸۱. شابک ۹۶۴۴۰۱۱۳۲۵.
دانشنامه جهان اسلام، جاحظ
"جاحظ - ویکی پدیا، دانشنامهٔ آزاد" https://fa. wikipedia. org/wiki/جاحظ
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦ ࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─