ابوعتیق
لغت نامه دهخدا
ابوعتیق. [اَ ع َ ] ( اِخ ) البصری. از ابان بن زید روایت دارد.
ابوعتیق. [ اَ ع َ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن ابی بکر. تابعی است.
ابوعتیق. [ اَع َ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن جابربن عبداﷲ. تابعی است.
ابوعتیق. [ اَ ع َ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن عبداﷲبن محمدبن عبدالرحمن بن ابی بکر الصدیق. از روات است.
ابوعتیق. [ اَ ع َ ] ( اِخ )محمدبن عبدالرحمن بن ابی بکربن ابی قحافه. محدث است.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید