ابوعبس
لغت نامه دهخدا
ابوعبس. [ اَ ع َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن ابی عبس بن جبر الانصاری. پسر او عبدالمجید از وی روایت کند.
ابوعبس. [ اَ ع َ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن ابی جبر. یا جابربن عمروبن زید انصاری حارثی. صحابی است. بدر ومشاهد دیگر را دریافت و به سال 34 هَ. ق. در هفتادسالگی درگذشت. و او پیش از اسلام کتابت عربی میکرد.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید