ابوعباده
لغت نامه دهخدا
ابوعباده. [ اَ ع ُ دَ ] ( اِخ ) انصاری. از ابن شهاب روایت کرده است.
ابوعباده. [ اَ ع ُ دَ ] ( اِخ ) انصاری. سعیدبن عثمان بن خلده ٔزرقی صحابی. وی غزوه بدر و حنین را دریافته است.
ابوعباده. [ اَ ع ُ دَ ] ( اِخ ) ولیدبن عبید. شاعر عرب رجوع به بحتری... و رجوع به ولید... شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید