ابوظفر

لغت نامه دهخدا

ابوظفر. [ اَ ظُ ] ( ع اِ مرکب ) تَورَم. طیرالتمساح. قطقاط. سقساق. زقزاق.

ابوظفر. [ اَ ظَ ف َ ] ( اِخ ) عبدالسلام بن مطهر. از روات حدیث است.

پیشنهاد کاربران

بپرس