ابوظبیه
لغت نامه دهخدا
ابوظبیه. [ اَ ظَ ی َ ] ( اِخ ) السلفی. صحابی است.
ابوظبیه. [ اَ ظَ ی َ ] ( اِخ ) الکلاعی الشامی. صاحب معاذبن جبل. تابعی است. او از مقداد و معاذبن جبل و عبداﷲبن عمر و از او محمدبن سعد و ثابت روایت کنند.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید